Het was meer dan 40 jaar geleden dat we er nog waren, Roger en ik. De muren, vroeger behangen met notarisaffiches, waren nu rood geschilderd boven de lambrisering, de vroegere meubels stonden er nog, maar de ronde tafel waaraan we vroeger vaak zaten, Roger, Karel, Miek, Dirk, Jos, Marc, nog anderen en ik, was van het midden van de gelagzaal verbannen naar een hoekje. Aan de muur prijkte een foto van de vroegere uitbaters, Janneke en Bertha, maar van een ziekelijke Bertha, niet de rondborstige Bertha die destijds over ons waakte als over haar eigen kinderen en boterhammen met kaas klaarmaakte om onze Orval te vergezellen.
We bestelden Orval en alles kwam terug; de vroegere avonden, de vrienden, de gesprekken, de liefdesverklaringen, de optredens. Pure nostalgie. De vroegere keuken en privévertrekken van Bertha en Janneke maken nu deel uit van het café dat dus veel groter is geworden. Er was veel volk maar niemand die we kennen, terwijl toen we vroeger van Leuven naar de abdij wandelden, we zeker wisten dat we "In den Rozenkrans" vrienden zouden ontmoeten.
Nu moest ik wel naar buiten (in de druilerige regen) om een sigaret op te steken, terwijl vroeger rond de ronde tafel gezellig pijpen werden gestopt. Het toilet daarentegen stond niet meer buiten.
Foto Roger |
Deze ochtend, voor ons vertrek, bij de post een boek gevonden. Een cadeau van die Franstalige vriend die ik in Vresse heb leren kennen: "Petites scènes capitales" van Sylvie Germain. Er al even in gebladerd en ik denk dat ik het ga lusten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten