Mijn schoenen met (heel lage) hakjes zijn gerepareerd: die kan ik dus opnieuw dragen (maar dat zal niet heel vaak gebeuren); mijn bruine wandelschoenen konden niet hersteld worden. De schoenmaker heeft ze geplakt maar waarschuwde dat zodra ik er echt mee ga stappen, ze weer zouden scheuren. We betaalden 6 euro voor de zwarte schoenen en voor de bruine moesten we niets betalen, wat ik heel fel apprecieer!
Al kan ik ze dus niet opnieuw aantrekken om te gaan wandelen, ik kan die schoenen wel bij gewone aangelegenheden aandoen onder bijvoorbeeld een spijkerbroek: buiten die nu (voorlopig?) onzichtbare scheur vind ik ze niet voldoende versleten om ze weg te smijten. Overdreven spaarzaamheid misschien? Ik weet het niet... zulke zaken maken volgens mij ook deel uit van een doordacht huishouden maar jammer genoeg besteden de meeste mensen vooral aandacht aan huishoudtaken die ikzelf dan minder belangrijk vind.
Eigen foto's |
Ik echter kan het echt niet meer aan om de hele dag op zulke schoenen rond te lopen! In tegenstelling tot de vrouwen die opdraven in het programma waar ik deze avond bij wijze van ontspanning via mijn pc naar aan het kijken ben (en waar ik, eigenaardig genoeg, toevallig op viel).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten