... zijn, van de vele katten die we gehad hebben, diegenen waar ik het meeste van hield.
Spinner hebben we tijdens een wandeling in het veld gevonden en mee naar huis gebracht omdat hij nog zo jong was dat hij niet op zichzelf zou kunnen overleven. In feite had hij mij eerst opgemerkt en kwam hij naar mij toegelopen vanuit die akker.
Dat was in de heel warme zomer van 1994.
We verbleven hier tijdens de vakantie... maar voor mij was het geen vrije tijd, integendeel: ik was toen bezig met mijn eerste heel grote opdracht: 150 A4-bladzijden te vertalen op één maand tijd.
Er was hier geen internet toen, ik moest gewoon op de pc (die we wel hadden meegebracht voor onze "vakantie" hier in Haspengouw) heel die vertaling overtypen van een tekst op papier gedrukt. Ik herinner me dat ik probeerde aan 12 bladzijden per dag te geraken, en elke zondag mijn tekst van de vorige week nalas. Tussendoor moest ik ook koken, een beetje schoonmaken, zorgen dat de kinderen zich niet verveelden, ...
Ik herinner me zelfs dat ik op een avond ben beginnen wenen (dat doe ik niet snel, toch niet als er getuigen zijn) omdat ik die dag niet aan mijn 12 bladzijden was gekomen en ik toch mijn vertaling moest onderbreken, eerst om te koken, en nadat ik heel snel gegeten had, om af te wassen en de keuken op te ruimen... omdat niemand anders dacht aan die karwei.
Maar, sinds Spinner bij ons was, bleef die constant naast mij of op mijn schoot liggen. En hij zorgde ervoor dat ik me veel rustiger voelde, ook wanneer ik bang was dat ik niet mijn 12 bladzijden per dag zou halen.
We namen hem mee terug naar Antwerpen na de vakantie... en ook daar bleef hij mij zijn liefde betuigen, die lieve Spinner!
Maar nadat we voor goed naar hier zijn verhuisd (in 1999), heeft hij duidelijk genoten van de vrijheid die hij hier kreeg als volwassen kater. Soms bleef hij enkele dagen weg, om daarna terug te komen, zich naast mij of op mijn schoot te nestelen, of zich naast mijn pc te vleien als ik aan het vertalen was.
Hij kreeg concurrenten, heb ik opgemerkt aan zijn doen in de tuin, voor de poezen die hem interesseerden. Maar telkens leek Spinner die katers weg te kunnen jagen en na een poosje kwam hij weer naast mijn pc zitten.
Tot hij ineens niet meer opdaagde na een van zijn ontdekkingstochten.
Spinner, de zo trouwe kater, waren we kwijt.
Osama was, als ik me niet vergis (Hendrik, kom me ter hulp als ik me vergis), de kleinzoon van onze katten Spinner en Tibert ( Tibert vergt een heel ander verhaal: misschien maak ik daar eens tijd voor) en de zoon van Mormel en Minkel. Mormel en Minkel (katten die leefden bij Hendrik en Anneke) zijn nu overleden. Osama is bij ons beland omdat Hendrik en Anneke geen drie katten aankonden in hun flat.
Osama kweekte dezelfde gewoontes aan als Spinner: hij zat constant naast mij, desnoods naast mijn pc als ik aan het vertalen was.
Maar ook hij genoot hier van de vrijheid die hij in Antwerpen niet kreeg en ook hij verdween op een dag voor goed.
Ik weet eigenlijk niet waarom ik deze avond zo fel moest terugdenken aan Spinner en Osama?!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mss omdat Mormeltje net gestorven is.
BeantwoordenVerwijderenNet vandaag was ik aan hetzelfde aan het denken!
VerwijderenVraagje voor Jessy Maesen: waren de katers Spinner en Osama gecasteerde katers?
BeantwoordenVerwijderenNee, anders waren ze misschien minder vaak op avontuur vertrokken!
VerwijderenDaar vreesde ik al voor... Zo'n persoon ben jij. Hier wat literatuur:
Verwijderenhttps://www.huisdierinfo.be/castratie-en-sterilisatie-van-katten
https://kattenherplaatsing.nl/waarom-moet-ik-mijn-kat-laten-castreren/
Osama en Spinner zijn verdwenen lang voor die wet van kracht was. Al biedt castratie van een kater voordelen voor zijn bazen, er zijn voor de kater zelf veel nadelen aan verbonden. Zou jij graag gesteriliseerd/gecastreerd worden voor het gemak van jouw baas?
VerwijderenHet gaat me niet om de wet hoor (die kan me gestolen worden, en die bemoeialzucht van de overheid zint me niet), maar ik vind wel dat je als baas je eigen verantwoordelijkheid moet nemen. Welke nadelen zijn er volgens u dan voor de kater aan verbonden (buiten het evidente, geen seks meer)? Gecastreerde katers leven langer, blijven gezonder, hebben minder kans op kanker, hebben geen last meer van "de hormonen", lopen niet weg op zoek naar een vrouwtje, geraken niet frequent gewond tijdens vechtpartijen, kunnen geen seksueel overdraagbare ziektes meer doorgeven, en vooral: zorgen niet voor een overdaad aan kittens.
BeantwoordenVerwijderenWant dat is nu net het probleem: er zijn er veel en veel te veel. Die komen terecht in asiels e.d. en krijgen een spuitje. Dus uw onwil om uw kat te castreren/steriliseren zorgt wel voor de dood van héél veel andere kattenlevens. Hoe egoïstisch! Tussen haakjes: bij sterilisatie/castratie neem je de hormonen en dus ook de goesting/drift weg. Zou ik dat leuk vinden moesten ze mijn ballen afknippen? Uiteraard, neen! Maar ben dan ook een denkende mens. Katten weten niet beter.
Om te beginnen, noch Spinner noch Osama zijn volgens mij verdwenen (gestorven?) aan een gevolg van het niet gecastreerd zijn... Dat gebeurde telkens in het jachtseizoen en ik weet dat jagers katten doodschieten.
VerwijderenAls de katers wel waren gesteriliseerd, dan waren ze op dat moment misschien niet op pad, maar ik ben zeker dat ze genoten van dat op pad gaan!
Voor mij was dat minder aangenaam. Dus - al geef ik toe dat ik soms egoïstisch ben zoals iedereen - dit was zeker geen uiting van egoïsme!
Door niet te steriliseren/castreren zorgde ik voor de dood van veel andere katten? Uiteraard, want door castreren of steriliseren zorg ik dat er geen nieuwe katten meer "kunnen doodgaan" vermits er geen nieuwe katten kunnen geboren worden!
Dus het feit dat je kunt denken en een kat niet (hoewel... kan die dat helemaal niet?) maakt het verschil? Een kat heeft wel gevoelens en al denkt het dier (misschien) niet, hij zou wel het verschil voelen.
Plus dat er altijd narcose aan te pas komt, wat nooit zonder gevaar is.
Dat een kat dikker wordt na het castreren vind ik ook geen goed teken: dik worden is zelden een teken van gezondheid! Oké, ze geraken minder snel verwond... maar nogmaals, ook als je niet zou kunnen denken, welk leven zou jij verkiezen, een wat korter leven vol avontuur, waarin je soms risico's neemt maar volop geniet van nog andere zaken dan eten en slapen of een lang leven als "eunuch" en "gezelschapsdier" van je "baasje"?
Ook ik heb heel mijn leven katten gehad, allen gecastreerd of gesteriliseerd. Geloof me, hun leven bestond uit meer dan slapen en eten. Ook zij gingen op avontuur buiten. Geen van hen is ooit dikker geworden. Ze kregen dan ook enkel katteneten, en niets anders.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, je zorgt voor de dood van vele katten. Die die nooit geboren worden zoals je zegt. Maar ook van de kat zelf, partners waar ze ziektes aan overgeven, andere katten waar ze mee vechten en die verwond geraken, en vooral: ontelbare kittens die ze op hun pad maken, en die ziek zijn, of gewoon een spuitje krijgen.
Narcose is bij een jonge gezonde kat zo goed als nooit een probleem. De procedure van het castreren duurt kort en de narose is licht.
Is wat je beschrijft als de hel voor een ongecastreerde kat niet een gewoon, natuurlijk leven voor een kat?
VerwijderenAls al jouw katten gecastreerd of gesteriliseerd waren, waar kwamen die dan vandaan? Zeker geen kinderen van katten die reeds bij jou waren, maar wel kinderen van niet steriele andere katten toch?
Ik zorgde natuurlijk niet voor de dood van de katten die nooit geboren werden, wel dat er katten konden geboren worden die ooit doodgingen.
En daarbij: als Spinner was gecastreerd, was Osama er nooit geweest!
Nu, als Osama was blijven leven had ik hem misschien na een poosje wel laten castreren, maar dan iets later. Hij was nog de enige kat hier in huis en ik wilde er geen andere meer.
Nu zul je me zeggen dat Osama een kater was... en dat zijn kroost mij nooit tot last zou zijn geweest. Daarin vergis je je dan, want...
Osama had een "vriendin" die hij verborg in een van onze stallen. Als ik Osama eten (ook enkel katteneten)gaf, wachtte hij tot ik niet meer keek en ging dan de poes halen, zodat zij eerst kon eten. Later kwamen daar kleintjes van...
Uiteraard gaf ik, zodra ik het bestaan van die vriendin had opgemerkt, eten voor twee, en zodra de kleintjes wat groter werden, eten voor vijf. Maar Osama bleef zijn vriendin en kroost verbergen. Overdag liepen ze wel rond in de wei en zo, maar daar zagen we zo vaak zwerfkatten dat het niet opviel dat zij iets bijzonders waren (vandaar onder andere dat ik me afvraag of een kat helemaal niet denkt).
Nadat Osama was verdwenen, gaf ik "hem" nog een poosje eten (het eten verdween uiteraard hoewel Osama er niet meer was).
Maar na een tijdje werd het eten niet meer aangeraakt en heb ik de kittens en de kattin nooit meer in de buurt zien rondlopen.
DIT is wat mensen zoals jij veroorzaken:
BeantwoordenVerwijderenhttps://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/11/27/is-het-illegaal-om-je-katten-te-laten-buiten-lopen/
Ik zal dan ook nooit meer een kat nemen, hoewel ik ze heel graag heb! Hun jaaginstinct bijvoorbeeld proberen te bevredigen met speeltjes! Stel je voor!
Verwijderen