Afspraak met Boudewijn Knevels

Om 14 uur haalden we hem af om samen naar het "Martenshof" in Mettekoven te rijden. Boudewijn had, zoals het hoort, een mondkapje aan (en wij deden het onze ook aan onderweg) en had allerlei speelgoed bij voor de kindjes. Ik plaats er geen foto van, kindjes, anders is het geen verrassing meer. 

De gemeente heeft het Martenshof toegelaten zijn terras te verruimen tot op het plein aan de overkant van de straat, wat maakt dat er heel veel ruimte was tussen de tafels. En het personeel was er veel vriendelijker dan vroeger (er is een andere uitbater).

Bij een paar consumpties praatten we bij. Het café, waar we het laatst samen zaten met zijn vrouw Ilonka zaliger, is failliet gegaan ten gevolge van de Coronacrisis, vertelde Boudewijn ons. 

Je voelde zo goed dat Boudewijn Ilonka nog steeds heel fel mist (hij zei het trouwens vlakaf en excuseerde zich op een zeker ogenblik voor zijn sentimentaliteit, wat uiteraard niet nodig was). We praatten dan ook heel veel over leven en dood... en over oud worden. Herinneringen werden ook opgehaald, aan samen beleefde momenten, aan Ilonka uiteraard en aan vroegere reizen. 

Daardoor werd het veel later dan voorzien, zodat ik nog wat moest werken deze avond (nadat ik eindelijk toch nog even naar straatgenote V. had gebeld). 

Het was een heel aangename, hoewel vrij melancholische, middag maar deze avond heb ik weer niet kunnen koken (door tijdgebrek). En dat is niet goed, want dan eten we te weinig groenten!