Naar Nany

Ze zat ons al op te wachten in de inkomhal van het rusthuis toen we aankwamen. Vermits daar nu wel plaats was, gingen we iets drinken op het caféterras (de weergoden waren ons opnieuw welgezind) en, gedurende iets meer dan twee uur, gezellig keuvelen. Ik hoop tenminste dat zij het gezellig vond, want ik had veel moeite om haar te verstaan, zo stil spreekt ze (nee, ik ben niet doof aan het worden: Roger, die iets verder van haar zat, begreep haar helemaal niet). Zelf hoefden Roger en ik weer niet veel te zeggen! 😉

Dochterlief gaf ons onlangs een schoolfoto van de drie kindjes. Roger scande die en liet die afdrukken en inkaderen om aan Nany cadeau te doen. Ze leek er heel blij mee!