Weer enkele uren aan telefoon doorgebracht vandaag. Achtereenvolgens een oproep van de schoonmoeder van dochterlief, van Koen De Cauter en van straatgenote V. De twee eersten hadden van mijn ongelukje gehoord (van familie of van Bernadette en Juan Masondo) en wilden weten hoe het met mij ging. We beloofden elkaar af te spreken zodra het beter gaat met mij. De derde vertelde ik zelf over mijn valpartij. Zij vertelde dan weer over alle keren dat ze zelf gevallen is (ten gevolge van haar serieuze reuma): dat belooft!
Nany voelde zich weer iets minder goed (omdat ze geen bezoek kreeg?) en Rogers oudste zus, die ook belde, vroeg wanneer we nog eens afspraken. Dat zal nog een poosje duren, tenzij Roger haar in zijn eentje wil bezoeken.
Voor de rest was het een rustige dag met niet veel meer dan lectuur... en zuurkool op het menu 's avonds, zo herfstachtig is het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten