Roger leek minder slaperig vandaag hoewel hij nog steeds dat antibioticum slikt. Ik vroeg me ineens af of die vermoeidheid misschien te wijten was aan de hoge dosissen paracetamol die hij gedurende bijna twee weken kreeg toegediend en die hij nu toch al enkele dagen niet meer krijgt?
Onze boodschappen heb ik toch maar uitgesteld: ik weet dat Roger echt kan genieten van die wekelijkse inkopen, dus dacht ik: vermits ik nog voldoende proviand in huis heb, beter nog even wachten tot Roger zich heel helder voelt!
En... dat uitstel lijkt ook onze buren niet te hebben geschaad: zij blijken onze hulp helemaal niet nodig te hebben! Zij hebben immers allemaal kinderen of andere familieleden in de onmiddellijke buurt.
Eigenaardig: dat is een praktisch detail waar mijn familie (en ikzelf) nooit aan dacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten