Sneeuw, vrieskou en een staking bij De Lijn: ik ben nog maar eens thuis gebleven. Twaalf jaar geleden zou ik de weersomstandigheden getrotseerd hebben, nu durf ik dat niet meer. Nu, ook al zou ik het gedurfd hebben: er reden geen bussen en ik wil niemand verplichten met dit weer de weg op te rijden.
Buiten de vele telefoontjes (de zoon van V. en vader van achterbuurjongen L. bood mij ook zijn hulp aan) werd het een stille en eigenlijk vrij luie vrijdag: vooral veel gelezen.
Aan telefoon klaagde Roger weer over het eten. Ik weet dat je in een ziekenhuis zelden even goed eet als thuis maar ik herinner me dat de vorige keer dat hij daar lag, het eten vrij goed meeviel. Als al het eten van dezelfde kwaliteit is als die avondmaaltijd die ik in zijn plaats half heb opgegeten, is het inderdaad echt niet fameus tegenwoordig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten