Gisteren trouwde ons nichtje, een van de dochter van Rogers jongste zus. Hendrik zou de trein van Antwerpen naar Leuven nemen, en van daaruit samen met Zeger de trein naar Tienen (amper 10 minuten sporen). Elvira en Geert zijn op reis.
Roger en ik gingen de jongens in Tienen afhalen. Het was een gek gezicht toen we ze allebei zagen het station uitkomen: Zeger helemaal opgedirkt (pak, hemd, stropdas) en Hendrik in short en T-shirt. Maar Hendrik had gelijk: het was zo’n bloedhete dag dat als hij van in Antwerpen zijn kostuum had aangetrokken, hij helemaal bezweet in Tienen zou aankomen!:-)
Het feest ging door in Vissenaken. Even voor de feestzaal stopten we om Hendrik de kans te geven zich om te kleden (tussen twee portieren van de auto).
Toen we aan de feestzaal aankwamen, bleek iedereen al present. En dat is het fijne aan bruiloften: het zijn in feite familiereünies. Buiten Elvira en Geert ontbraken alleen Roger zijn oudste zus (op reis), en de oudste zoon van zijn tweede zus (woont in Spanje en hij en zijn vrouw hebben er onlangs een baby bij gekregen: Nicolas).
Het bleek een prachtige locatie te zijn, met veel buitenruimte (belangrijk voor de rokers, en het viel me trouwens op hoeveel rokers er wel waren gisteren). Het eten was heel lekker, maar het meeste heb ik toch genoten van het weerzien van al die (voor de gelegenheid vaak opgedirkte) mensen: schoonbroers, schoonzussen, nichten, neven. Ja, ze waren allemaal nogal ‘opgekleed’, maar het was zo warm dat de mannen nogal snel hun jas uitlieten, en zelfs de bruid verwisselde na een poosje haar mooie bruidsjapon voor een gemakkelijke short, en haar hoge schoentjes ruilde ze voor blote voeten.
Tot heel laat zijn verschillende van ons (rokers) geregeld buiten gaan zitten. En wat viel weer op? Zelfs niet rokers hadden de neiging om te komen genieten van de zoele nacht die volgde op de zwoele dag.
Vandaag was dan weer een zeer contrasterende dag. Zo lui als maar zijn kan. De thermometer gaf nog steeds rond de 30°C in de schaduw aan, en de jongens en ik hebben de hele dag op ons terras doorgebracht. Met drankjes en aangename gesprekken. Roger kwam er soms wel even bij zitten, maar verdween na een poosje toch weer achter zijn pc. Deze avond bleek niemand honger te hebben (door de hitte? en wat mij betreft waarschijnlijk door de enkele glazen gaspacho die ik had gedronken) en we hebben de jongens dus weer naar het station gebracht zonder daarvoor iets te eten.
Veel later heb ik voor Roger en mij wel een latuw schoongemaakt, een hamburger gebakken, en wat frietjes klaargemaakt, maar echt veel hebben we niet gegeten.
Twee gezellige reünies op rij dus, en we hoorden gisteren dat er nog één volgt eind oktober: ter gelegenheid van de geboorte van het eerste kleinkind van Roger zijn broer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten