Deze avond zou Roger mij naar Heusden-Zolder voeren, voor een bestuursvergadering van de KVLS bij Ingrid (tja, de Slagmolen is immers gesloten).
Het had al heel de dag geregend, maar toen we vertrokken, iets voor 19 uur, begon het te sneeuwen. Eerst reden we langs Tongeren om Micheline op te pikken. En onderweg had ik al veel zin om ons via mijn mobieltje te verontschuldigen voor de vergadering: de sneeuwvlokken werden steeds talrijker en dikker, en alles rondom ons werd wit, zelfs de weg waar we op reden. Maar Roger vond dat hij het aankon.
Van bij Micheline ging het eerst naar Hasselt waar Jeannette op ons zou wachten (jaja, deze keer was het Roger en niet Boudewijn die zijn wagen vollaadde met… dames). Boudewijn was immers niet vrij deze avond.
Op de autoweg naar Hasselt begonnen de zenuwen in mij te razen. Het bleef sneeuwen, de weg was vrij glad. Ik ben sowieso altijd bang in de auto (Roger rijdt wel heel goed, maar een ongeluk ligt niet altijd aan de goede chauffeur!) en ik stelde weer voor om Jeannette op te bellen en rechtsomkeer te maken. Maar dat maakte Roger dan weer nerveus, verweet hij mij.
Dus haalden we Jeannette op en reden we naar Heusden, waar we om 20:20 uur, 20 minuten te laat, aankwamen; het rijden ging immers héél traag.
De vergadering werd weer zo snel mogelijk afgehandeld dankzij onze voorzitter Edith, en we zijn niet blijven plakken.
Terug naar Hasselt dus. Nu bleek er op de autoweg gestrooid. Gelukkig, want ondertussen was het serieus beginnen vriezen.
Van Hasselt naar Tongeren ging ook vrij vlot, veel vlotter dan in het gaan zelfs. En Micheline en ik konden genieten van het betoverende kerstlandschap. Ik vond het echt jammer dat we niet konden halt houden om een foto te maken: een mooiere kerstkaart zal ik nergens vinden!
Maar in Tongeren, en van Tongeren naar hier was het weer bibberen voor mij : er was niet of amper gestrooid en hier en daar voelde je echt dat het glad was.
Dankzij mijn voorzichtige Roger zijn we toch heelhuids thuis geraakt (om 11:25 uur, terwijl we om 10:00 uur in Heusden waren vertrokken).
Maar toen ik uit de auto stapte om de poort voor Roger open te maken… ging ik bijna tegen de grond omdat ik uitschoof op de besneeuwde ‘kinderkopjes’!
Ik hoop dat dit weer niet zal voortduren tot kerstdag! Dan worden we immers verwacht bij mijn broertje voor het kerstfeest, en Ekeren is nog iets verder dan Heusden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten