Een van de boeken die ik aan het lezen ben is ‘Brief aan Boudewijn’ van Walter Van Den Broeck. Ergens in een doos tussen de oude nog niet gelezen boeken gevonden.
Dat ik het begon te lezen lag aan een recensie van Jeroen Brouwers. Hij die in ‘Vlaamse leeuwen’ echt niet hoog opliep met Vlaamse auteurs, spreekt heel lovend over dit ‘oeuvre’.
Maar het boek ontgoochelt mij. Op maatschappelijk gebied is het wel interessant (tenminste als ik geregeld een aantal bladzijden zever oversla, want hoe langdradig!) maar de stijl en de opbouw inspireren me niet. Ik vroeg me dus af welke voor mij onzichtbare schatten de strenge Brouwers er wel in had gevonden.
We zijn geabonneerd op ‘Heibel’, een “Blad zonder blad voor de mond” onder redactie van Frans Depeuter en Robin Hannelore. En van het laatste nummer dat onlangs in de brievenbus viel, ben ik deze dagen ook aan het genieten. Omdat Thierry Deleu pas een recensie erover heeft gepubliceerd in Leespunt bespaar ik me de moeite meer uitleg te geven over dat bijzonder blad.
Maar wat ik wel even wilde vermelden: het bevat een artikel gewijd aan Walter Van Den Broeck. En dat verklaart de lovende bewoordingen van Brouwers: ‘ons kent ons’!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten