Roger wilde vandaag, ondanks de dreigende grijze lucht, nog eens in de buurt van het klooster van Colen wandelen en daarna iets gebruiken in de cafetaria die open is sinds 1 maart.
Normaal rijden we naar Kerniel via Borgloon, maar vandaag was er geen doorkomen in het stadje: carnavalstoet. Ongelooflijk hoe druk op alle wegen naar het stadje toe, hoeveel auto’s er geparkeerd waren tot in de wijde omtrek van Borgloon en hoeveel politieauto’s.
Dus zijn we via een omweg in Kerniel geraakt. Weer heeft Roger het dal naar het klooster van Colen zonder problemen overgestoken. En echt, het pad is héél steil! Toen we aan het klooster aankwamen, besloten we eerst terug naar Kerniel te stappen en daarna met de auto naar Colen te rijden. We gingen terug langs de vroegere spoorwegbedding. Normaal is het daar heel rustig en stil, nu hoorden we constant gedreun komende van Borgloon. Maar we zagen ook verschillende vluchten wilde eenden en ganzen.
In de cafetaria van het klooster van Colen dronken we een Trappist. We werden bediend door een oude non: zuster Gracia. Ze bleek zich Roger zijn naam te herinneren (Roger is zijn ‘schoolcarrière’ in Colen begonnen toen het klooster nog een kleuterschool herbergde) en had les gegeven aan de zussen van Roger. Waarschijnlijk was ze dus de non waar die zussen over klaagden op 27 februari. Ha nee, ik ben het even gaan opzoeken, dat ging over zuster Henriette! 
We hebben geen regen gekregen (maar deze avond heeft het wel geregend) en de temperatuur was heel zacht. Binnenkort is de winter eindelijk voorbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten