Mooie regenachtige zaterdag

Het heeft vandaag praktisch de hele dag geregend. Mijn voet was niet meer gezwollen, dus heb ik Roger geholpen (in feite moest ik alleen zaken vasthouden zodat hij over zijn twee handen kon beschikken: niet echt een boeiende bezigheid voor mij maar op deze manier schoot hij vrij goed op).

De volgende Limburgse monografie van de KVLS is al weken klaar, op de foto’s na. Vandaag stuurde Jan Gerits mij die afbeeldingen. Ze invoegen duurde even omdat sommige foto’s (die Jan mij in een Word-document had bezorgd) op hun zij lagen en ik lang heb moeten zoeken hoe ik die kon roteren. Uiteindelijk is het me gelukt en ik merkte dat ik nog veel meer kon doen met foto’s in zulk document: nadat ik de monografie naar Jan had gemaild om ze nog een laatste keer na te lezen, heb ik een beetje zitten experimenteren. Mogelijkheden zelf ontdekken is wel boeiend, maar je steekt er veel tijd in. Vandaag was dat echter geen probleem: we zouden toch niet wandelen. Te veel regen, en Roger had voldoende beweging gehad.

Ik merkte wel, toen ik tussendoor een wasmachine ging in gang zetten,  vanuit de keukenramen, dat in onze tuin (waarvan het gras dringend zou moeten afgereden worden: onze schapen doen hun werk niet goed) de sering en de kweepeerboom in volle bloei staan. Echt prachtig! En even kreeg ik zin om toch op stap te gaan.

In de plaats daarvan belde ik met Nany die vol lof sprak over haar etentje van gisteren. Zeger mailde, Hendrik belde (en ik was weer zo blij als iets: wat mis ik de “kindjes” toch!)

Tijdens onze laatste boodschappen had Roger in een opwelling “vegetarisch gehakt” gekocht en ik vroeg me af wat ik daarmee wel zou klaarmaken. Oké, spaghetti zou een goed idee zijn maar dat stond vorige maandag al op het menu.  Vermits ik een blik kidneybonen in huis had, werd het een voor Roger gezonde “chili con carne”. Niet vet, met veel kruiden en groenten, en geen vlees, want ik had het gehakt vervangen door dat vegetarisch spul. Het was wel heel lekker.

Na het eten en mijn uurtje lectuur in een papieren boek (ik spreek later wel eens over het van onze Waalse vrienden geleende boek dat ik aan het lezen ben, want ik heb er echt gemengde gevoelens bij) en een beetje opruimen (Roger vulde zoals altijd de vaatwasser) bekeek ik de eerste  aflevering van Star Trek, Deep Pace Nine: Emissary. Hendrik had ons gewaarschuwd en hij heeft gelijk: het is een beetje verwarrend. Ik denk dat ik deze eerste episode een tweede keer ga bekijken.

Ook nog even over en weer gemaild (nee, niet gechat) met een schrijfster* van wie ik de identiteit niet prijsgeef (als ik het doe, mag ik het volgende niet vertellen) en die zich ontzettend eenzaam voelt sinds haar man is overleden. Ik heb met haar te doen, al dacht ik dat schrijvers wel mensen missen, maar niet echt last hebben van “eenzaamheid”. Althans zo voel ik* het aan. Maar maak ik nu een verschil (dat misschien niet bestaat) tussen de begrippen “alleen zijn” en “eenzaamheid”?

Het werd dus, naar mijn gevoel, een rijke dag, ondanks de regen!

 

* In tegenstelling tot veel van mijn vrienden “schrijvers” heb ik zelden de neiging mezelf een schrijfster te noemen (en toch ben ik dat echt, want ik schrijf liever dan ik praat! )

Ik bedoel wat anders natuurlijk , en vraag me vaak af of we ons wel schrijvers mogen noemen, wij van de KVLS, die weinig succes hebben, niet vaak in het nieuws komen en meestal niet zo heel veel lezers hebben.  Behalve Boudewijn Knevels, met zijn twee of drie keer meer dan 25.000 verkochte exemplaren, en Jan Gerits, moeten de meesten van ons het doen met veel minder dan een tiende daarvan!