Mijn rug is moe en ik voel me mistroostig

Vandaag was de keuken aan de beurt. O, wat haat mijn rug dat schoonmaken! Het ruikt wel lekker fris als ik na meer dan anderhalf uur (tja, een groot deel van het werk bestond weer uit het opruimen van “Rogers rommel”) klaar ben, maar ik weet op voorhand hoe kort dat zal duren! Ondankbaar werk!

Nadat we onder andere speltmeel hadden gekocht in een molen in Alken, daar een korte wandeling gemaakt. Koud! De bomen vertonen nu wel de mooiste roesttinten, een roofvogel zat te rusten op een elektriciteitspaal, maar ik voelde dat de winter er aankomt en daar word ik mistroostig van.

Thuisgekomen besliste Roger (eindelijk: hoewel ik ze in de tuin met een gerust hart laat liggen, was het daar al heel lang nodig) de herfstbladeren op de stoep bij elkaar te rijven. Dus daar dan maar een klein uurtje bij geholpen.

Daarna voelde mijn rug zich heel moe maar was het hoog tijd om voor het avondeten te zorgen.

Onder het eten vroeg Roger: ‘Wat doen we voor jouw verjaardag?’.

Ik had daar echt niet meer aan gedacht: vrijdag word ik inderdaad 64 jaar!

Dat vond ik 50 jaar geleden stokoud! 50 jaar geleden vierden we mijn 14de verjaardag, met Nononc en marraine op bezoek, toen we ineens hoorden over de moord op Kennedy!

Omdat we binnenkort bezoek krijgen van alle “kindjes”, en omdat mijn rug me niet meer toelaat heel ons huis op twee dagen schoon te maken, had ik, zoals gewoonlijk sinds ik “oud” word, een schoonmaakprogramma opgesteld. Voor vrijdag staat daarop vermeld: “bibliotheek-eetkamer”. En daar zal ik, vermoed ik, langer dan twee uur mee bezig zijn. En als avondmaal (want ik stel telkens voor onze boodschappen een menu voor de hele week op) had ik die dag rode kool voorzien. ‘Lekker,’ zei Roger, ‘maar niet zo speciaal hé?’ Nu, voor mij hoeft het niet speciaal te zijn!

Naargelang ik wel of niet veel werk binnenkrijg vrijdag, kunnen we natuurlijk nog een wandeling maken nadat de “bibliotheek” in orde is. Als het weer meevalt. We zullen wel zien…

Na ons avondmaal, terwijl Roger de vaatwasser vulde, nog even willen lezen in de relax… maar ik ben even in slaap gevallen!

Later enkele mails beantwoord en daarna gekeken naar een aflevering van Star Trek. En bedacht dat in de tuin de takken van de gevelde esdoorns nog steeds niet verwijderd zijn.

Ik vroeg aan Roger of we daar geen klusjesman zouden voor zoeken. Een tuinman vinden we niet, maar dit is niet echt werk voor een tuinman, wel voor een klusjesman! Ikzelf kan het niet en ik vermoed dat het voor Roger ook te zwaar wordt. Roger raadde me aan nog eens naar de gemeente te bellen om te informeren. Ik zal daar dus werk moeten van maken (ik denk dat Roger het niet in mijn plaats zal doen: hijzelf vindt dat veel minder dringend), ondanks mijn telefoonfobie!

En nu… Voelt mijn rug zich heel moe!

Eigenlijk zouden onze ruiten ook nog eens moeten gelapt worden! Kun je niet even langskomen, lieve Nononc?

Ach, we wonen te ver van elkaar!