Rustdag

Het werd inderdaad eindelijk een heel rustige dag! Na de middag een lange wandeling in het bos van Rukkelingen, waar we voor de verandering (meestal zijn we daar helemaal alleen ) één enkel gezelschap (mama, papa, baby en hond) tegenkwamen. Rust, stilte, een zalige wintertemperatuur, een beetje wind… maar zoveel modder!

 Foto Roger

Al ploeterend door die glibberige brij moest ik constant denken aan “La gadoue”: ik heb genoten van de wandeling.

Een paar mailtjes over en weer met mijn Nononc die vroeg naar de brieven die zijn vader (mijn grootvader die ik nooit gekend heb) tijdens de tweede wereldoorlog stuurde naar zijn moeder (mijn “marraine”). Ik heb die enkele brieven hier liggen en zal ze in juli of augustus – want we hebben tegen dan afgesproken elkaar nog eens te ontmoeten – teruggeven aan Nononc die er meer recht op heeft dan ik.

Ik heb die brieven destijds wel integraal overgetypt in “Marraine”.  Roger heeft ze vandaag gescand: wij hebben er dus een kopie van. De gescande versie heb ik inmiddels ook doorgestuurd naar Nononc, zodat hij in afwachting van onze ontmoeting al kan proberen het handschrift van zijn veel te vroeg overleden vader te ontleden.

Deze avond lekker gegeten (al was het de rest van gisteren – ik moest  dus niet koken) en daarna een uurtje gezellig liggen lezen.

Een zalige rustdag dus die ik beëindigde met het kijken naar een aflevering van Star Trek.