Fort van Lantin en Fooz

Ik had op Google gezien dat het fort van Lantin vandaag te bezoeken was tot 16 uur en stelde dus aan Roger voor daar naartoe te gaan. Deze keer zou ik niet mee naar binnen gaan, maar tijdens het bezoek wat rondwandelen in de buurt.

Toen we er rond 14:50 uur aankwamen, bleken we het fort zo maar binnen te kunnen wandelen (weliswaar niet heel diep). We vroegen aan iemand wanneer er een bezoek was gepland en kregen te horen dat voor vandaag de bezoeken afgelopen waren. Er zou immers een openbare verkoop (van kunstwerken, denk ik, te zien aan al wat ik zag binnendragen) plaatsvinden in een lokaal dat omgevormd is tot “verkoopzaal”.

We wandelden dan maar in de gracht rondom het fort.

 Foto’s Roger

Tijdens die wandeling kreeg ik een oproep op mijn GSM. Zoals wel vaker gebeurt, van iemand met problemen. Omdat hij gisteren tijdens een dutje zijn wekker niet had opgezet, miste mijn “opbeller” een afspraak met een goede vriend… Die hem later, toen mijn gesprekspartner zich tegenover hem probeerde te verontschuldigen, “ontvriendde” op Facebook. Ik zei dat het waarschijnlijk een overreactie betrof (en zelf vind ik dat een nogal kinderachtige reactie maar tja, tegenwoordig lijkt Facebook een grote rol te spelen in relaties), en dat het wel zou in orde komen. Ikzelf zou het echter normaler gevonden hebben -  toch in onze tijd en met alle communicatiemiddelen waar we nu over beschikken -  als die teleurgestelde en wachtende vriend mijn gesprekspartner had opgebeld (en dus meteen uit zijn dutje had gehaald) om hem te vragen waarom hij niet opdook. Althans, dat zou mijn reactie geweest zijn tegenover een echte vriend, maar dat heeft die ontevreden vriend blijkbaar niet gedaan! Uiteindelijk kon ik, zoals meestal, weinig raad geven. Misschien hebben al die mensen met problemen die mij mailen of bellen alleen een luisterend oor nodig vermits ik ze zo zelden kan helpen? Had ik beter psychologie gestudeerd?

Ondertussen was Roger het fort binnengegaan.

 Foto Roger

Daarna reden we naar Fooz.

 Foto Roger

We hadden allebei de indruk dat we al eens daar waren, maar echte herinneringen hadden we er niet aan. We wandelden wat rond, maar vonden het niet zo interessant en vonden het lawaai van de snelweg in de buurt echt hinderlijk!

Thuis heeft Roger het opgezocht: we waren daar inderdaad al eens zes jaar geleden.

Alles bij elkaar niet een echt geslaagde zondag dus, ondanks het heel mooie weer.

Deze avond wel lekkere alu gobi klaargemaakt maar ook vernomen dat er complicaties zijn opgetreden bij  het geopereerde familielid van Sam!