We hebben geluk gehad: hoewel er verspreide onweren werden voorspeld dit weekend, hebben wij enkel een flinke regenbui gekregen terwijl we vrijdag middag naar onze oude vrienden (Ze zijn nu respectievelijk 87 en 82 jaar!) in de Ardenne profonde reden. Daarna van het hele weekend geen druppel meer gezien tot nu (we zijn ongeveer twee uur geleden thuisgekomen).
Na een enthousiast weerzien werden het zalige dagen met mooie wandelingen, lekker maar eenvoudig eten dat we meestal samen klaarmaakten, lange gesprekken met een drankje, overdag in de tuin, ‘s avonds “sans façons” in de leefkeuken; en vanaf gisterenmiddag ook het gezelschap van hun oudste dochter en haar echtgenoot. Ze wordt binnenkort grootmoeder maar vermits haar zoon en schoondochter in Israël wonen, bereidt ze er zich op voor haar kleindochter zelden te zullen zien. Maar niet alleen daarover spraken we. Ook over literatuur (ze gaven me zin om enkele boeken opnieuw te lezen) en – met de schoonzoon vertaler van onze vrienden – over vertalingen; we wisselden recepten uit, we haalden herinneringen op, en we maakten gisteren en vandaag weer lange wandelingen in die mooie streek. Ons aperitief konden we telkens in de tuin gebruiken (met in onze buurt wespenvallen op basis van bier, fruitsap of jam waarbij de jam het haalde: daar kwamen de meeste van die vervelende beestjes op af).
Toen we deze avond afscheid namen, beloofde ik ze alle vier eind november of begin december uit te nodigen (vroeger is niet mogelijk wegens te druk: voor mij vertaalwerk – hoop ik toch – en andere afspraken; voor hen nog enkele reizen voor de boeg).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten