Weerzien

Gisteren bezoek van de “kindjes” plus Elena en Matthias die ons nog herkende! .

Ik had het heel eenvoudig gehouden maar het was gezellig en ik was zo blij iedereen weer te zien. Elena miste (ze leek blij met onze cadeautjes) wel een ijsje na het eten (ik had gewoon fruit voorzien als dessert). Dat kreeg ze echter later op het terras van het sportcomplex in Heers waar we te voet naartoe liepen.

  Foto Roger

Terwijl we op dat terras zaten (en ik geregeld met Elena op de nabijgelegen speeltuin; Matthias was in slaap gevallen onderweg en werd pas wakker toen ik later met Elena het springkasteel had ontdekt – waar hun mama hem dan ook naartoe bracht) werden we verrast door een stortbui die ons verplichtte binnen te gaan zitten.

Dat café gaf uit op een enorme sportzaal, waar Elena en ik in een springkasteel hebben ontdekt. Elena was eerst een beetje bang: het was een enorm springkasteel waar een afbeelding van een beer op prijkte. Ze dacht echt even dat het om een echte beer ging en vroeg me of ik kon horen wat hij zei. Ik antwoordde dat hij ons uitnodigde maar het was pas nadat ik mijn schoenen had uitgetrokken en het springkasteel betrad dat ze mij durfde te volgen. Ze is duidelijk een beetje bang van dieren. Ook hier in huis vond ze het niet prettig dat onze schapen Boris en Pamfiel in de tuin rondliepen!

Vandaag gingen we wandelen in Hasselt en terwijl we deze avond op de bus terug wachtten, belde mijn mobieltje: de transporteur stond met onze auto voor ons huis te wachten (en hij heeft een uur geduld moeten hebben voor wij thuiskwamen). Die auto – en jullie presentjes die erin zitten, “kindjes” - hebben we dus vroeger terug dan voorzien. Hopelijk zal Roger toch voldoende blijven bewegen!