Voor het slaapritueel had Elena deze avond al haar poppen ondergedekt op de twee sofa's. Ze zijn immers... niet allemaal haar kinderen ('dat zouden er te veel zijn, oma, maar deze is jouw dochter, oma, en er is ook een neefje bij van Jan - dat is haar nieuwe pop: 'eindelijk een zoontje, want zonder wimpers' - maar ik moet wel echt voor hen allemaal zorgen, hoor!')
Dus, zoals Lutti, de onthaalmoeder voor al "haar" kinderen zorgt, dacht ik dat ze redeneerde.
In het rijden en terugkomen naar en van Sint-Truiden stelde Elena me echter andere vragen terwijl ze de "typische" cafeetjes bestudeerde.
'Kijk, oma, hier zijn weer veel van die mooimaakhuisjes'.
'Kijk oma, daar is een vrouw die alleen een onderbroek en, hoe noem je dat weer?' (ik stelde het woord BH voor), ha ja, een bh aanheeft, en die ook al begint te dansen, en daar is er weer een die zich mooi aan het maken is, het zijn echt mooimaakhuisjes! Maar, oma, wat doen die meisjes daar feitelijk? '
Roger en ik bekeken elkaar en zonder een woord uit te wisselen, besloten we dat ze nog te klein is om precies te weten wat de Chaussée d'Amour echt voorstelt.
Terwijl we voorbij een bekende dansschool reden, antwoordde ik: 'Je had misschien wel gelijk, toen je vorige keer sprak over danseresjes. Hier links zie je immers een grote dansschool'
'Maar, oma, die danseresjes kleden zich aan voor het raam! Ha ja, misschien is hun gordijn stuk!':-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten