Ik wilde lezen maar we gingen naar Hasselt

Tijdens onze brunch vroeg Roger me of ik meereed naar de garage in Hasselt. Hoewel ik dringend moest wassen, opruimen en schoonmaken en ik eindelijk verder wilde lezen in het boek gekregen van Denise, ging ik mee.

We zetten de auto af bij de garage, wandelden een eind naar de bushalte, kwamen op onze stappen terug omdat we beseften dat we het veel te warm zouden krijgen met het jasje dat we hadden aangetrokken, lieten onze jas achter in de auto, wandelden terug naar de bushalte, wachtten een paar minuten in de volle zon en stapten dan op de bus die ons naar het centrum van Hasselt bracht.

Hasselt is niet mijn favoriete stad, dat heb ik al vaker gezegd. Vandaag verwonderde het me weer hoeveel mensen in de straten rondliepen. Moet er dan niemand werken in die stad?

Na een paar uur doelloos rondlopen (eigenlijk etalages kijken, wat Roger voldoende beweging gaf en enkel daarom voor mij oké was), ging het bijna automatisch naar de Mediamarkt! :-(

Gelukkig dronken we daarna een Orval op de Grote Markt. Daar kon ik een uurtje echt mijn hobby beoefenen.

Foto's Roger

En er was één vrouw die een figuur had dat me echt intrigeerde. Het deed denken aan het renaissanceschilderij "De dame met de hermelijn": ze had een relatief brede, lange hals die bijna naadloos overging in smalle, afhangende schouders. Helemaal anders dan het huidige schoonheidsideaal maar mij sprak het wel aan.

Na ons uurtje op dat caféterras moesten we het nog een poosje volhouden in Hasselt. Ik stelde voor naar "Oil &Vinegar" te wandelen, Om er van de lekkernijen te proeven uiteraard maar ook om te vragen of ze hazelnootolie hebben. Ze hadden er en we kochten een flesje dat ik deze avond al aansprak voor de vinaigrette bij onze rauwkost.

Ik had tijdens ons dagje Hasselt mails horen binnenkomen - gelukkig (?) geen vertalingen - maar heb maar tijd gevonden om de belangrijkste te beantwoorden na ons avondmaal. Terwijl we aten, heb ik een wasmachine laten draaien. Na de maaltijd en nadat ik de voornaamste mails had beantwoord en de was te drogen had gehangen, ging ik eindelijk liggen lezen in de relax.

Ik was nog geen vijf bladzijden verder in mijn boek toen de telefoon rinkelde: Nany die wilde vertellen over het heel gezellige feestje bij mijn vroegere buurjongen en vriend René.

Enkele mails en andere klusjes later (onder andere voor de monografieën van de KVLS) was het ineens later dan 22 uur.

Eindelijk wat tijd om verder te lezen in "mijn"(spannend) boek!
Dacht ik, want precies nu krijg ik een chatverzoek.