Toeval!

Uitgebreide boodschappen vandaag (vooral voor het kerstfeest en de dagen daarna: Kerstmis valt op een zondag, maandag zijn alle winkels dicht, veronderstel ik toch, en dinsdag zullen we geen tijd hebben om nogmaals boodschappen te doen) en onder andere de tabakswinkel bezocht. Veel e-liquids gekocht, want de winkel sluit voor een paar weken vlak na Nieuwjaar.

Daarna naar de apotheker waar we buurmeisje Nele ontmoetten die net zoals wij klaagde over de relatieve traagheid waarmee je daar wordt bediend (er was wel veel volk). Ondertussen praatten we wat bij en Nele vertelde over haar vele babysitten. Ik dacht in mezelf: 'Jammer dat onze dochter niet in deze buurt woont: Nele lijkt me de ideale kinderoppas voor Elena, Matthias en Eva!'

Na ons avondeten (een rijke groentesoep gevolgd door gebakken appelen uit onze tuin en spek) heb ik onder andere verder gelezen in "Le livre des nuits" van Sylvie Germain, en kwam ik daarin een passage tegen die me deed denken aan de verhalen die de "schrijvers" van de werkgroep WOI distilleren uit de soldatendossiers waarover ze beschikken.

Terwijl ik daarna enkele mails beantwoordde, schreef Roger verder aan een volgend soldatenverhaal. En toen ik dat nalas, moest ik weer aan "Le livre des nuits" denken!

De "schrijvers" van de werkgroep WOI vragen zich immers geregeld af waarom sommige jongeren tijdens de Grote Oorlog als vrijwilliger naar het front gingen. In het boek dat ik aan het lezen ben, doen Mathurin en Augustin dat, met alle ontberingen onderweg als gevolg, om te ontsnappen aan de verplichte arbeid in Duitsland.

Eigenaardig toeval weer, dat ik net nu die roman aan het lezen ben.