Over onder andere Boris en een "wandeling"

Voor onze wandeling, vlak na de middag, ging Roger ons schaap Boris voederen in de wei.
Terwijl ik later de poort wilde openen, merkten we dat Boris Roger was gevolgd naar het poorthuis en heel nadrukkelijk tegen hem "sprak" in zijn schapentaal.
Echt, het was opvallend! Boris drong zo fel aan dat ik me afvroeg of hij wilde laten weten dat hij zich eenzaam voelt sinds Pamfiel er niet meer is.
Roger aaide hem even en sprak hem geruststellende woorden toe: Boris werd stil en trok naar de tuin.

Daarna pas durfde ik de poort te openen (als Boris nog in het poorthuis was geweest en door de open poort de straat was opgelopen, hadden we voldoende beweging gekregen door achter hem aan te zitten, dat wel, maar misschien ook iets te veel beweging?).

Het was een grijze, koude en miezerige zaterdag en onderweg besloten we nog maar eens in de Ikea van Hognoul te "wandelen" (zonder deze keer overal in de winkel te blijven hangen).

Wel, ik heb het uitgerekend: van onze auto tot aan de cafetaria (waar we een paar kopjes koffie of thee dronken nadat we de hele winkel hadden doorlopen) was het precies 45 minuten goed doorstappen (ik heb echt rekening gehouden met de keren dat we toch heel even bleven staan). Na onze pauze deden we er nog eens meer dan 15 minuten over tot aan de kassa's.
Een ideaal alternatief dus voor Rogers dagelijkse wandeling op zulke donkere winterdagen! 😁

Toen we terugkwamen, was Boris naar de wei verhuisd.

Deze avond, terwijl ik voor het eten zorgde, heeft Roger nog een paar teksten geschreven voor het boek van de werkgroep WOI en ikzelf heb na het avondmaal (onder andere) die teksten nagelezen. Dat ging heel vlot.

Na nog een uurtje lectuur en het beantwoorden van enkele mails, heb ik gekeken naar door Hendrik gedigitaliseerde familiefilmpjes. Vooral dan naar eentje over onze reis naar Frankrijk (en blijkbaar niet naar Spanje dat jaar) in 1991.
Wat word ik daar nostalgisch van!

O ja, nog voor onze "wandeling" had ik gebeld naar Nany: ze heeft het (gelukkig) zo druk dit weekend dat ze amper tijd had om aan telefoon te blijven!