Spelen

Na een bezoekje aan de oudste zus van Roger reden we vandaag naar onze dochter en schoonzoon. Matthias (verkleed als Sinterklaas) en "prinses"Elena (met haar arm nog voor drie weken in oranje gips) kwamen opendoen en begonnen al meteen druk te vertellen. Ik had vanuit Frankrijk een presentje bij (Matthias had het al meteen zien zitten in mijn tas) en natuurlijk moest eerst daarmee gespeeld worden. Waarbij Elena wat hulp nodig had: ze is linkshandig en net de linkerarm zit in het gips.
Roger en ik kregen ons smartphonehoesje (nog veel mooier dan op de foto en zo praktisch!).

Daarna gingen we buiten spelen en aperitieven. De grote mensengesprekken kon ik amper volgen, want ik moest uiteraard meespelen (wat ik met veel plezier deed). We speelden ook een gezelschapsspel en warempel, ik won en dat vonden de kinderen niet erg! 😊

Foto Roger

Eva werd wakker... en herkende ons niet. Ons cadeautje uit Frankrijk moest ze niet hebben, ze wilde ons niet begroeten, huilde als we haar wilden oppakken en klampte zich vast aan haar mama.

Toen deze echter met haar naar de glijbaan ging, en ik begon te applaudisseren toen ik zag hoe flink Eva de trappen opklom en daarna van de glijbaan gleed, merkte ik een teken van herkenning in Eva's ogen. Inderdaad, ze lachte me ineens toe, ik mocht haar onderaan de glijbaan opvangen (nadat ze bovenaan telkens "Start" had geroepen), ze keek telkens fier naar mij na haar prestatie en begon dan zelf te applaudisseren.

We aten (barbecue en slaatjes: heel lekker), en ik voerde met Elena en Matthias een gesprek onder andere over welke saus we het lekkerst vinden, waarna ze allebei mopjes vertelden en daarna gingen we weer in de tuin spelen tot bedtijd.

Eigen foto