Naar "Den Teluur"

Slecht geslapen vorige nacht. Om 4 uur werd Eva wakker: ze had koud (terwijl het echt heet was op de kamer, maar blijkbaar heeft ze een dekentje nodig om te kunnen slapen en de anderen hadden dat dekentje omwille van de hitte gewoon afgeworpen - ze slapen met z'n drieën in het grote bed).
Roger bracht haar naar de salon waar we haar - met dekentje - in een sofa installeerden. Ze wilde dat ik bij haar bleef slapen, dus installeerde ik me - zonder dekentje - op de andere sofa. Een half uur heeft ze nog met mij liggen praten voor ze weer in slaap viel.
Om zes uur hoorde ik Elena en Matthias praten op de verdieping. Ik ging kijken, herinnerde hen eraan dat we hadden afgesproken pas om 8 uur op te staan. Ze zouden stil zijn.
Toen ik weer beneden kwam, was Eva wakker. Ook haar legde ik uit dat het te vroeg was. Daarna begonnen Elena en Matthias weer te babbelen. Kortom, vlak nadat ik eindelijk opnieuw in slaap viel, werd ik gewekt door Elena en Matthias die kwamen zeggen dat het 8 uur was. Het zou gemakkelijker zijn als één kindje op de kamer van Zeger sliep... maar dat willen ze niet en eigenlijk is die kamer ook te warm in de zomer.

Na het ontbijt (spiegelei) werd er gespeeld tot wanneer het tijd was om naar Den Teluur te rijden. Frieten met curryworst voor de kindjes, tomaat garnaal voor ons, Cola, Fanta, water en bier.
'Dat zijn hier wel vriendelijke mensen,' merkte Elena op omdat we de sausjes en het water gratis kregen... en toen de kindjes bij het buitengaan nog een lolly kregen, vond ze de mensen daar supervriendelijk.

Tot aan het vieruurtje werd er weer gespeeld, getekend, filmpjes gekeken, fruit gegeten en verhaaltjes verteld. Ik bakte boekweitpannenkoeken... en de kindjes vonden ze niet zoet genoeg. Er kwam dus opnieuw suiker aan te pas deze keer.

Als avondmaal kregen ze de rest van de kip, sla en appelmoes en een ijsje toe. De kindjes aten vrij goed maar voor Elena en Eva moest ik de kip opwarmen. Brood wilden ze niet (we hadden nochtans wit brood gekocht voor hen).

Eva en ik speelden nog met de kaarten. Op een zeker ogenblik zei ik dat degene die de meeste kaarten over had, gewonnen had. Eva begon haar kaarten te tellen... en telde tot 35! Ik stond paf (ze is immers nog maar 3 jaar en half)! Ik vroeg haar wie haar dat geleerd had. 'Ik heb dat zelf'uitgevonden', antwoordde ze. Uiteraard had zij gewonnen en daar leek ze meer fier op te zijn dan op het feit dat ze tot 35 kan tellen (ik vraag me trouwens af of ze nog verder kan tellen, want ze hield uiteraard op toen haar kaarten waren geteld).

Ze mochten nog naar een filmpje kijken maar Eva viel bijna om van de slaap. Ze ging als eerste naar bed (maar eiste wel nog een heel kort verhaaltje). Iets later, nadat Elena nog een kwartiertje had voorgelezen, was het de beurt aan de groten om naar de badkamer te trekken.

Eigen foto's