Hoewel we binnenkort Elena, Matthias en Eva op bezoek krijgen, heb ik niet schoongemaakt (en morgen zal er ook geen tijd voor overblijven). Maar het huis is niet meer zo vuil als bij onze thuiskomst, de meeste zaken zijn opgeruimd, Roger heeft vandaag de kamer, waar de kindjes zullen slapen, gestofzuigd én ik weet dat ik na hun verblijf sowieso opnieuw moet schoonmaken... en ik had de laatste dagen wat te veel en te zwaar opgetild: de consequenties voelde ik aan mijn buikwandbreuk. Voelde ik heel fel zelfs!
Ik heb vandaag een paar homeopathische korreltjes onder mijn tong laten smelten, heb ervoor gezorgd dat ik niets tilde gisteren en vandaag (vandaar dat Roger in zijn eentje die kamer moest schoonmaken) en ik heb veel geslapen (dat blijkt een gewoon effect te zijn van die homeopathie). Elke keer dat ik wakker werd na een slaapje bleek het iets beter te gaan maar de pijn is nog niet helemaal verdwenen.
Wel heb ik, tussendoor, verder gezorgd voor die nieuwe Limburgse monografie van de KVLS, geschreven door Jan Gerits. De opmaak vroeg nogal veel tijd omdat ik geregeld foto's moest verplaatsen, vergroten of verkleinen. Het nalezen ging vlotter (alleen enkele typefouten gevonden) en... ik vond de inhoud heel boeiend. Het gaat over een Limburgse auteur die ik niet kende: Robert Market die jarenlang les gaf in een college van Bree. Zusje Bie, jouw echtgenoot zaliger kwam uit Bree: heeft hij nooit les gehad van die Market?
Ook Nany aan telefoon gehad: of we tegen dat we haar met de kleinkinderen komen bezoeken (want dat is de bedoeling in de loop van volgende week) dit en dat kunnen kopen voor haar. Ik vind het raar dat mijn moeder Nany haar menu's zo weinig op voorhand plant: niet alleen belde ze maar ze stuurde daarna nog berichtjes over zaken die we ook nog zouden moeten kopen. Ik vind het eigenaardig omdat ze vroeger in Matadi (Congo) én later in Schoten (in het Antwerpse), haar weekmenu wel moest op voorhand plannen wegens te weinig winkels in de buurt. Er was deze keer één zaak bij die ze absoluut van Colruyt wilde. Maar... wij geraken niet meer in die winkel voor we haar gaan bezoeken. Ik zal proberen dat product ergens anders, dichterbij, te vinden. En anders, tja, zal ze het zonder of met een substituut moeten doen.
Morgen wordt een drukke dag en dus hoop ik dat ik tegen dan weer helemaal in orde ben. Maar... zoals ik vandaag zei tegen Roger: nu is het gedaan, ik til niets meer op dat te zwaar aanvoelt (en dat betekent hoogstens 5 kilo - wat eigenlijk al op het randje is voor mij!)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten