Homeopathie

Uiteraard heb ik ook gelezen dat onlangs een bende sceptici ‘zelfmoord wilde plegen’ door een overdosis homeopathische middeltjes te slikken! Dat het hen niet gelukt is, verwondert me niet, en zijzelf hadden blijkbaar hetzelfde verwacht. Want als een overdosis van een medicijn niet betekent dat je eraan doodgaat (en ze wilden niet sterven), dan werkt dat medicament niet. Dat is hun redenering.

Ik weet uit ondervinding dat homeopathie wel werkt (heb ik onlangs niet  weer – en nee, niet deze keer: ik vind het belangrijk om soms zelf, zonder hulp van medicijnen, je ‘ziekte’ te overwinnen – een verkoudheidje dat heel ongelegen kwam, kunnen dwarsbomen?).
Maar ergere zaken heb ik ook weten genezen met alleen die homeopathische ‘korreltjes’. Het eerste wat mij opviel toen ik homeopathie begon te gebruiken, was dat ook kwaaltjes waarvoor ik die korreltjes niet specifiek innam, verdwenen.
Ook onze kinderen hadden er baat bij: zij hebben nooit of zelden antibiotica moeten slikken.

Maar ik weet ook uit ondervinding dat homeopathie nooit gevaarlijk is. Ikzelf heb ooit ook een ‘overdosis’ geslikt. Toen we nog in Antwerpen woonden, kocht ik immers buisjes waarvan je de inhoud in één keer moest laten smelten onder je tong. De middeltjes die ik hier koop, zitten met verschillende dosissen in hun buisje. De eerste keer dat ik hier in Limburg mijn toevlucht nam tot homeopathie, dacht ik te maken te hebben met de vroegere verpakkingen die ik in Antwerpen kende. En ik liet de hele inhoud ervan in mijn mond smelten. Enige gevolg: ik werd ongelooflijk slaperig, sliep een paar uurtjes, maar daarna was ik evengoed van mijn kwaal af als wanneer ik slechts enkele korrels had geslikt. De enige bijwerking was dus geweest dat ik ineens lang in slaap viel.

Omdat ik zo onder de indruk was gekomen van homeopathie, en de twee homeopaten die ik kende (jawel, afgestudeerde artsen) zelf beweerden dat ze enkel konden vaststellen dat het werkte, zocht ik naar lectuur over die ‘discipline’. En ze raadden mij boeken van Vithoulkas aan (en die gaan over ‘klassieke homeopathie’, een genezingswijze die dus rekening houdt met de hele mens, en niet alleen met symptomen: dat verschil is wel heel belangrijk). Die boeken heb ik gretig gelezen, al moet ik toegeven dat ik er niet alles van begreep. Tja, ik heb dan ook geen wetenschappelijke opleiding genoten!

Vandaag vond ik online dit antwoord op die onnozele ‘zelfmoordpoging’.