21 juni 2012
Gisteren avond hingen er donkere wolken boven de camping van Tordesillas, maar we kregen maar enkele druppels regen. Deze ochtend was het nog bewolkt, maar niet meer grijs. Toch zouden wij terug naar Huesca rijden, niet via de snelweg die ons zou omleiden langs Burgos maar via Soria. Dat zou ons de kans geven nog even halt te houden in El Burgo De Osma.
Nu, zelfs de gewone weg is niet meer de weg die we vroeger volgden: hij loopt meestal niet meer dwars door de steden of dorpen.
Na ons toilet, ontbijt, het opbreken van de tent, het inladen en het betalen vertrokken we rond 11 uur, Uiteraard had ik wat beschuiten en droog brood bij me: ik wist dat het een lange reis zou worden.
Een hele tijd zagen we langs de weg wijngaarden. In Peñafiel een burcht boven op een berg, en een camping met bungalows, op de weg naar Cuellar.
Iets over 13 uur reden we Aranda de Duero voorbij. De stad leek ons enorm uitgebreid. We namen de nog oudere weg naar El Burgo De Osma en langs die weg stonden enkele ruïnes. Om 13:30uur reden de provincie Soria binnen. Een gier vloog boven de kale vlakte omringd door grijze en roze heuvels waar de weg in klimt. Aan de andere kant van de heuvel lijkt alles ineens veel groener.
En weer zijn er wegenwerken aan de gang. Links van ons zien we nog een nieuwe weg in aanbouw. Een beetje verder herkenden we het kasteel van Gormaz, dat we een paar keer bezocht hebben met de “kindjes”.
Iets voor 14 uur kwamen we aan in El Burgo De Osma waar we enkele keren gekampeerd hebben op de nu verdwenen camping.
Wat was kamperen toen nog primitief: geen warm water, met de hand wassen en uiteraard geen Wi-Fi. Ik moest er weer aan denken toen ik deze avond, hier in Huesca, een Spaanse met de hand zag wassen terwijl ze coplas zong.
Maar we waren in El Burgo gebleven. We wandelen naar de Plaza Mayor en eten er één plato combinado voor ons beiden. Deze keer enkel eieren, frieten en brood, en we kregen er geen twee bestekken bij. Het stadje leek weinig veranderd sinds twee jaar.
Na een klein uurtje reden we verder en Roger waarschuwde me dat we deze keer niet zouden halt houden in het middeleeuwse Calatañazor waar ik zo van hou.
De heuvels, vlaktes, hoogvlaktes, bosjes, windturbines volgden elkaar op en weldra werd de aarde fel rood. Dat was vlak voor El Burgo ook even het geval geweest. We kwamen nog door een dorp (ja, deze keer ging de weg echt door het dorp) dat zo goed als verlaten was: Aldealpozo. En als we wat later de weg verlaten op zoek naar een schaduwplekje om even te rusten, komen we bij het verlaten station van Villar del Campo, aan een in onbruik geraakte spoorweg.
Na weer een vlakte met groene, lichtgele, bruine en roodachtige akkers, en in de verte voor ons de sierra Moncayo, rijden we het stadje Agreda voorbij. En iets later rijden we door Tarrazona, een mudejar-stad die we twee jaar geleden even bezochten. Het was daar 30°C. Van daar ging het naar Tudela. Terwijl we tot nog toe alleen af en toe een dorp of een stad hadden ontmoet, volgden tussen Tarrazona en Tudela de dorpjes elkaar op. Maar na Tudela werden ze weer schaarser. Nadat we de rio Ebro hadden overgestoken, kwamen we tussen grijze heuvels met schaarse vegetatie terecht. Bovenop de toppen weer windturbines. Het landschap werd vrij woest en dor… en we reden Aragon binnen. We waren in de provincie Zaragoza.
We moesten over Talareña waar helaas, de weg werd afgesneden door weer eens wegenwerken. De omleiding die we moesten maken via een niet geasfalteerde weg bedroeg meer dan 25 kilometer!
Na Ejea de los Caballeros reden we door een woeste sierra Luna en kwamen we op een hoogvlakte met graanvelden terecht. We daalden daarna weer naar een droge rivier in het dal via een smalle weg die gevaarlijk kronkelde rond de berg. Een heel mooi landschap, met in de verte de Mallos de Riglos.
Om kwart over 18 uur reden we de provincie Huesca binnen, en waren we in de Hoya de Huesca, waarboven een roofvogel ons verwelkomt. Daarna hebben we een poosje achter een vrachtwagen geslenterd (we hebben heel weinig verkeer gehad onder weg). Onmogelijk hem in te halen tot de weg even verbreedt en de bestuurder ons duidelijk maakt dat het zou lukken. Om 18:30 uur reden we door Ayerbe en om 19 uur kwamen we aan op de camping van Huesca.
De uitbaatster vertelde ons dat het hier maandag en dinsdag geregend heeft. Ik weet niet hoeveel graden het was toen we hier aankwamen, maar het was nog warm.
Nadat we geïnstalleerd waren, deden we onze boodschappen in de vertrouwde Mercadona en kwamen (eindelijk voor mij) )bij de tent eten (onder andere papaja). Kort daarop sprak een jonge Engelsman ons aan. Hij woont al een paar weken in Huesca, spreekt de taal perfect, maar ook vrij goed Frans. Hij logeert ook in een Quechua-tent en wilde wel graag eens onze “leeftent” zien. En bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten