Roger is heel ijverig de laatste tijd. Na onze brunch (hij zorgde voor gebakken eitjes) werkte hij voort aan nog een laatste (?) boekenkast voor de “bibliotheek”. Ik dacht dat hij die na de lambrisering zou maken, maar ik begrijp dat als je met een werk bezig bent, je liever daaraan voortwerkt…
Al zit ik echt te popelen om dat vertrek in orde te brengen en onze boeken op de nieuwe planken te schikken, en dat kan pas na de plaatsing van de lambrisering. Die kamer min of meer in orde zien is immers iets waar ik al jaren van droom!
Ik dacht dus dat er vandaag geen tijd zou zijn voor een wandeling, vond dat voor mezelf een beetje jammer, maar voor Roger was dat volgens mij oké. Hij kreeg met zijn werk immers beweging genoeg.
Net toen ik wilde beginnen koken, kwam Roger binnen en stelde een wandeling voor. Wel vervelend, want ik wilde couscous met lamsvlees klaarmaken en dat moet lang sudderen. Maar toen bedacht ik iets: ik zou een experiment uitvoeren! Mijn bedoeling was immers couscous klaar te maken voor twee dagen. Ik zou een helft, na onze wandeling, in een snelkoker bereiden, en de andere helft tegelijkertijd in een stoofpot laten sudderen. Dat deel kon dan verder garen tijdens ons avondmaal. Zo zullen we eindelijk min of meer objectief kunnen zeggen welke bereidingswijze het lekkerste resultaat geeft. Roger heeft wel gelijk als hij beweert dat mijn experiment niet helemaal correct wordt uitgevoerd: het deel dat bestemd is voor morgen heeft sowieso het voordeel dat het zal opgewarmd worden en het is algemeen bekend dat een stoofschotel de volgende dag nog beter smaakt.
We gingen dus op stap. In Opheers zagen we dat de werken aan de tiendenschuur al goed gevorderd waren:
Daarna maakten we een niet zo heel lange maar mooie wandeling in de velden op de grens van Oleye (Liek in het Nederlands), Opheers en Batsheers. De temperatuur was lauw, maar er stond ontzettend veel wind!
Ik heb ervan genoten: van de koolzaadvelden, van de bloemen (margrieten, en vooral klaprozen langs de weg), van de vergezichten, en van de geuren! Dit jaar heb ik zelden het parfum van meidoorn kunnen opsnuiven, maar bloeiende vlierstruiken vind ik ook lekker geuren!
Terwijl ik achter Roger aan strompelde (ik overdrijf een beetje: met mijn voet gaat het goed, alleen voel ik nog steeds dat ik hem niet moet overbelasten; en Roger zijn stapritme volgen is sowieso altijd een probleem voor mij) dacht ik terug aan tante Laure zaliger. Dat kwam zo: ik heb hier in Haspengouw opgemerkt dat de meeste bewoners zich niet bewust zijn van de schoonheid van hun streek. Uitzondering daarop vormde wel tante Laure zaliger die ons (Roger en mij dus) heel veel mooie plekjes heeft doen ontdekken zolang ze nog enigszins kon stappen (ze is overleden iets voor haar 97ste verjaardag).
Na de wandeling was het tijd voor ons eten, en de couscous viel heel goed mee. Ik weet morgen te vertellen of de bereiding in de traditionele stoofpot lekkerder is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten