Uit eten

Toen ik deze ochtend uit de badkamer kwam, kondigde Roger mij aan dat hij tegen 12:30 uur een tafel voor twee had gereserveerd in restaurant  Mondevino (in Borgloon). Ik ben een kleine eter (maar ik eet wel vaak) en dronk dus enkel sojamelk als ontbijt.

Bij een aperitief (sherry voor mij en droge Madeira – ik wist niet dat zoiets bestond – voor Roger) kregen we enkele hapjes: olijven, salami, artisjokharten en een soort schuimig lauw soepje van venkel en grijze garnalen (gratis: we hadden dat allemaal niet besteld). Allemaal heel erg lekker, maar daarna was mijn honger zo goed als over. Dan kwam het eigenlijke gerecht (we hadden enkel een hoofdgerecht besteld): goudbrasem met een puree van witloof voor mij en parelhoen voor Roger. Uiteraard kreeg ik mijn portie niet op! Roger heeft de rest opgegeten. Daarbij een glas uitstekende en aangepaste wijn waarover de uitbater, net zoals over de gerechten, heel wat uitleg gaf.

Ontzettend lekker allemaal, maar wat was ik loom terwijl ik, terug thuis, eerst de bibliotheek schoonmaakte en daarna aan interessanter werk wilde beginnen. Ik voelde me zowaar in slaap vallen!

Dan maar eerst wat proberen te lezen, maar ik ben ingedommeld. Ik schoot wakker omdat Roger me zei dat we geen schapenvoer meer hebben.

In de winkel waar we die mengeling gewoonlijk kopen, was er geen meer in voorraad, in een tweede winkel ook niet. Uiteindelijk vonden we het nodige in een derde winkel waar we zeker niet meer naartoe zullen gaan als het niet echt nodig is: ze spreken daar nog liever gebrekkig Frans tegen Waalse inwijkelingen dan hen te leren zich in  onze taal verstaanbaar te maken!

Uiteraard was er geen tijd meer om de rest van het snoeisel te hakselen (het werd al donker toen we thuiskwamen), noch voor een wandeling. En moest ik na het avondeten (een gemengd slaatje met ei) mijn werk inhalen.

O ja,  Roger ontmoette in Mondevino een van zijn neven (in de betekenis van “kozijn”). Waar hij even mee sprak.