Toen we gisteren (na weer een te korte nacht) bij onze dochter en schoonzoon aankwamen, kwam daar ook net Zeger aan. Elena leek me heel fel veranderd op die bijna twee weken dat we haar niet hadden gezien; Matthias minder, behalve dat zijn lopen er spectaculair op vooruit is gegaan.
Hij heeft vorige week ook de wijnpokken gehad en zag er meer van af dan Elena (en zijn ouders hadden dus ook heel wat slaap moeten missen).
Een deel van het eten had ik dus zaterdag avond klaargemaakt, de rest zou ik ter plaatse verder koken, met de hulp van onze schoonzoon. En, al zeg ik het zelf, het was heel lekker: na een hele hoop hapjes, courgetteroomsoep, lamsbout met champignons, gegrilde paprika’s en in olijfolie gebakken krieltjes. Als dessert had onze dochter zelf pannacotta met passievruchten gemaakt.
Het was allemaal heel lekker maar ik had daarna echt het gevoel te veel gegeten te hebben. En, hoewel ik het heerlijk vond nog eens allemaal samen te zijn, miste ik een spiritueel gedeelte zoals bijvoorbeeld de vroegere Paasmis van pastoor Soetewey in Antwerpen.
Onze dochter had wel geprobeerd Elena duidelijk te maken ter gelegenheid van wat we nog eens allemaal samenkwamen maar Elena geraakte er alleen van in de war. Ze kon maar niet begrijpen waarom Jezus dan niet lijfelijk aanwezig zou zijn op ons feest!
Rond 20 uur zijn onze gasten en wij terug naar Limburg gereden. En nu even raden: zijn we op tijd gaan slapen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten