Bericht over de Islam op een rustige dag

Het was inderdaad eindelijk weer een rustige dag vandaag. Ik heb wel enkele uren zitten vertalen, maar als ik dat echt aan mijn eigen ritme kan doen (zoals vandaag dus), geeft dat rust.

We deden ook boodschappen en, gezien de kou en de constant neerdwarrelende smeltende sneeuw, beschouwde ik dat maar als onze dagelijkse wandeling.

Ik kocht onder andere een varkenshaasje omdat Zeger (jaja, hij kookt zelf!) mij gisteren een recept doorgaf dat ik morgen echt wil uitproberen!

Deze avond zorgde ik voor de zuurkool die we eigenlijk vorige week zouden eten. En beantwoordde ik enkele mails, alsook (is “alsook”  geen archaïsme?) die brief van mijn Matadi-vriendin die met de post was aangekomen. Eigenlijk vind ik het onbegrijpelijk voor een vrouw die germaniste is en twee jaar jonger dan ik (ik heb het haar geschreven). Nu moest ik de brief printen, in een omslag steken en moet ik die morgen op de post doen! Terwijl, als ik haar een mailtje had kunnen sturen, ze dat meteen had aangekregen! Maar tja, ze weigert “computergedoe”.

Nadat ik deze avond had liggen lezen in “Le Pavillon des cancéreux” met een chocoladeblokje smeltend op mijn tong, en daarna naar een aflevering van Star Trek keek, voerde Roger, die weet dat ik bezig ben de Koran te lezen (nee, de laatste dagen heb ik niet verder kunnen lezen) naar een heel interessant en onthullend interview met ex-moslims. Ik werd er angstig van! Lees zelf maar: http://de-bron.org/content/ex-moslims-kunnen-niet-langer-zwijgen