Het kwam er ineens uit vandaag en fier dat hij was! Hij herhaalde het constant. Het viel me trouwens op dat hij veel meer andere woorden zei maar alleen als hij heel zeker van zichzelf was. Soms wilde hij duidelijk een woord uitspreken, aarzelde even en zei dan: ‘Nee!’.
Toen we Elena van school gingen halen, bleek zij even goed geluimd. Ze had haast mij haar nieuwe schoenen te tonen (thuis, want ze zou ze pas binnenkort voor het eerst – in het “openbaar” - mogen aantrekken voor het verjaardagsfeest van haar Vake).
Het was een leuke maar heel drukke speel- en werkdag. We waren pas iets na 23 uur terug thuis waar een dringende en moeilijke vertaling wachtte (ik heb er zopas een uurtje aan besteed maar de rest is voor morgen: ik ben echt te moe) nadat ik eerst weer een klein uurtje iemand al chattend heb proberen te troosten.
Er valt eigenlijk nog veel te vertellen over deze dag maar ik ben echt uitgeput. De brief van mijn Matadi-vriendin zonder computer, die vandaag via de post aankwam, moest ik bijvoorbeeld bij gebrek aan tijd onderweg in de auto lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten