Vandaag deden we, na enkele huishoud- en andere taken, de uitgebreide boodschappen waar we gisteren geen tijd voor vonden. Daarna, vlak voor het koken, een telefoontje van Jan Gerits over onder andere de volgende Limburgse monografie van de KVLS.
Na het avondeten wilde ik nog eens proberen te bellen naar onze Matadi-vriend maar kreeg net op dat moment zelf een telefoontje (op het vaste toestel) van Nany die vandaag samen met tante José bij hem op bezoek is gegaan. Hij maakt het goed.
Tijdens ons (nogal lang) gesprek voelde ik mijn smartwatch trillen maar schonk er geen aandacht aan: ik zou het binnenkomende bericht later wel lezen. Nadat Nany had opgelegd, vond ik het tijd voor een uurtje lezen op papier met een blokje bittere chocolade in de mond, maar bekeek ik eerst toch even mijn smartwatch.
Ai, ik bleek helemaal vergeten te zijn dat we deze avond in Borgloon naar een lezing zouden gaan over de Sikhs tijdens Wereldoorlog I!
Of "wilde" mijn onderbewustzijn dat vergeten? Want, ik moet toegeven dat, hoewel ik verwachtte dat die lezing heel interessant zou zijn, ik iets had van "eigenlijk is het goed zo: eindelijk nog een paar rustige uren".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten