Vandaag hebben noch Roger noch ik aangedrongen op een wandeling: veel te gevaarlijk met die storm!
Ik heb zelfs voor ons avondeten het vlees, dat ik wilde gaan kopen voor bij onze stamppot van savooi, vervangen door vis die ik in huis had zodat we niet hoefden buiten te komen. Roger moest echter wel even naar de wei om schaap Boris te voederen en, terwijl ik hier de wind tegen de ramen en deuren hoorde beuken, was ik zo bang dat er een tak van de essen zou afbreken.
Nu blijkt de wind te zijn gaan liggen en we hebben gelukkig geen schade geleden. Ik hoop maar dat onze kinderen ook geen last hebben gehad. Van Hendrik zou ik het nogal snel weten, dus ik denk dat er in Antwerpen geen problemen zijn geweest. Onze dochter heeft, vermoed ik, ook geen schade geleden. Maar Zeger? Op zijn fiets met die felle windstoten?
Roger heeft er geen gras laten over groeien: hij heeft al ettelijke bestanden, die Mieke nog niet had nagelezen, drukklaar gemaakt en ikzelf ben wijs in zijn buurt gebleven, want (en dat was ik even vergeten) Roger houdt ervan mij in te schakelen bij tekstrevisies. Dat "samenwerken" is dan wel heel gezellig maar ik moet ook zorgen dat ik tussendoor mijn huishoudelijke taken uitvoer! Ach kom, denk ik dan, dat is weer een reden om dat (saaie) huishoudwerk tot een minimum te beperken!
Terwijl Roger na ons avondeten het zoveelste bestand nalas (hij pluist dat dan echt uit, haalt er het betreffende dossier bij, wat ik in theorie overbodig vind omdat zoiets het werk was van de oorspronkelijke schrijver, maar ik moet toegeven dat Roger al verschillende feitelijke fouten heeft rechtgezet in de teksten die ik alleen op de taal had nagelezen), bekeek ik nog enkele door Hendrik gedigitaliseerde familiefilmpjes. Dat soort bezigheid is immers gemakkelijker te onderbreken dan lectuur als Roger me weer eens vraagt ook te komen kijken naar een tekst.
Wel, vandaag trof ik alleen erg beschadigde filmpjes aan. Jammer, want op de beelden die af en toe verschenen, herkende ik mijn moeder en haar vrienden, "tante José" en "onkel Ludo", in 1991.
Vandaag ook een telefoontje van Jan Gerits, over de presentatie van een monografie waarop wij niet zullen kunnen aanwezig zijn. Datzelfde weekend krijgen we immers eindelijk nog eens bezoek van onze vrienden uit de buurt van La Roche.
O ja, ikzelf heb geprobeerd Nany te bereiken maar zij gaf, ondanks de storm, niet thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten