Over slechte eetgewoontes en "toffe" lectuur

Het heeft de hele dag geregend. Heel erg vond ik dat, want Roger moet elke dag wat beweging krijgen (en ik eigenlijk ook: gisteren voelden mijn gewrichten al heel fel het gevolg van te weinig wandelen). En dan zegt Roger ineens: 'Als je wilt, "wandelen" we nog eens in Ikea'.

Beter dat dan niets, dacht ik, en ik deed mijn jas aan.

Wat een volk in die winkel vandaag! Het leek er wel op of alle Luikenaars (we waren in de Ikea van Hognoul) daar zorgden voor hun zaterdagse beweging! 😁 Te druk voor mij!

Maar kom, Roger heeft een uur "gewandeld" (en ik dus ook, en mijn gewrichten deden weer fel pijn). In het Ikea-restaurant dronken we koffie en thee en observeerden we (uiteraard) wat er rondom ons gebeurde. Ongelooflijk hoeveel mensen frieten zaten te eten! Terwijl aardappelen op zich al niet zo gezond zijn en frieten meestal worden gebakken in zonnebloemolie, een olie met veel te veel omega zes vetzuren.

Thuis zorgde ik voor het avondeten en na het avondmaal, terwijl Roger de vaatwasser vulde, genoot ik van de laatste bladzijden van "De werken van barmhartigheid" van Clem Schouwenaars. Ik kende die auteur daarvoor helemaal niet en dat bleek echt een "gat in mijn cultuur"! Ik vind die ongelooflijk goed en ik zat de laatste weken elke dag een uurtje (dat wil zeggen: als ik dat vrije uurtje al kreeg) te genieten van zijn levensechte verhalen, van de heel leesbare, mooie stijl, van zijn ironie en sarcasme. Wat ik nu schrijf geldt wat mij betreft natuurlijk voorlopig alleen voor dit ene boek (maar ik heb tussen onze vele boeken al een ander van hem gevonden: daar begin ik morgen aan).
Ja, ik weet het, vrienden en familie: ik heb van sommigen de "opdracht" gekregen een of ander boek te lezen en dan te zeggen wat ik ervan vind. Heb even geduld: ik lees die boeken ook wel ooit!

Voor ik wat tijd besteedde aan het beantwoorden van een paar mails, keek ik nog eens naar een kookprogramma met Sofie Dumont (op mijn scherm dus, niet op televisie). Toen ik daar vroeger naar keek, viel me al op dat ze te vaak arachideolie gebruikte (met te veel omega zes vetzuren) en deze keer viel me op dat ze, om een roomsaus te maken, dezelfde fout maakte als ik vroeger: sojaroom gebruiken, 'omdat plantaardige room gezonder is dan melkroom'.
Nee dus: sojaroom wordt gemaakt met (weer) die "verkeerde" zonnebloemolie!

Vandaag ook vernomen (deze keer niet via Nany maar via de blog van mijn tante-vriendin - ik kan er geen link meer naar plaatsen, want ze heeft gezorgd dat haar blog nog enkel voor enkele vrienden toegankelijk is) dat onze Matadi-vriend weer thuis is. Eerst dacht ik hem en zijn vrouw even op te bellen, maar ik bedacht me. Als ze zijn zoals ik, worden ze liever gerust gelaten deze dagen. Ik heb hem dus gewoon een "welkom thuis"-mailtje gestuurd.