Het gaat de goede kant op met "mijn zieke", mailde zijn echtgenote me en daar ben ik echt blij om!
Vandaag (na een bezoek aan de oogarts) eindelijk T. en V. uit onze straat het beloofde bezoekje gebracht. We aten er een stukje heerlijke zelfgebakken rabarbertaart (wat is het moeilijk hier in Haspengouw om zo weinig mogelijk suiker te eten!) en ik bewonderde onder andere haar jongste schilderij: een prachtig winterlandschap.
We praatten ook, over het schietincident in Luik, over politiek, over kunst, en V. vertelde over haar jeugd. Ze had last van de warmte en inderdaad, het was bij hen binnen nog veel warmer dan bij ons! Op de radio hoorden we de hele tijd dat er kans op onweer was in onze buurt en eigenlijk verlangde ik daar naar: het zou heel verfrissend zijn. Helaas, geen onweer en zelfs geen regen gekregen.
V. en T. gaven ons een lavasstruik cadeau, veel groter dan wat wij onlangs gekocht hadden. Roger heeft die meteen geplant, we gaven hem veel water maar ik hoopte dus dat hij deze avond ook regenwater zou krijgen...
Net toen ik een wandeling wilde voorstellen (het liefst ergens in de schaduw van bomen), kwamen er drie te vertalen teksten aan. Daar heb ik tot nu aan gewerkt (met een korte onderbreking om te koken, te eten én boeken terug te brengen naar de bibliotheek) en ik ben nog helemaal niet klaar!
Voor de rest van de echt noodzakelijke huishoudelijke taken zorgde Roger en ik moet toegeven dat hij onze kleine oven veel schoner heeft gekregen dan het mij zou gelukt zijn!
dinsdag 29 mei 2018
Beter nieuws
Labels:
familie,
Geneeskunde,
Geschenk,
Haspengouw,
Huishouden,
Kunst,
Maatschappij,
Moord,
natuur,
politiek,
vertalingen,
Vroeger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten