Een dag

Tijdens onze reis was er bij Edith Oeyen een bestelling aangekomen vanwege een boekhandel, voor vijf Limburgse Monografieën van de KVLS.
Vandaag, na ons ontbijt en het opruimen van de keuken, kreeg ik pas de tijd om die boekjes te zoeken (en stelde ik vast dat er één niet meer beschikbaar is en dat er twee andere nog niet hier zijn beland - waarschijnlijk liggen ze nog bij Ingrid Lenaerts). De twee, die ik wel vond, heb ik ingepakt, ik heb er een factuur bij gemaakt en we hebben ze opgestuurd.

Daarna zorgde ik eindelijk dat die enkele hemden en broeken gestreken werden en weggeborgen.

We zouden vandaag ook onze wekelijkse uitgebreide boodschappen doen (en dat werd onze enige beweging buitenhuis: het was veel te koud en het regende regelmatig).

Na de boodschappen moest ik dringend enkele mails beantwoorden en dan was het tijd om voor het avondeten te zorgen (zuurkool).
Na het eten las ik eindelijk verder in het jongste boek van Luis Ruiz. Echt heel boeiend en opvallend goed geschreven: je zou blijven lezen!

Maar... toen was het plotseling 22 uur en ik vroeg me af waaraan ik mijn dag wel had besteed.  Vandaar deze korte reconstructie, waarbij ik voor de zoveelste keer vaststel dat het huishouden een heel dikke brok uit elke dag opslokt... en dat staat me niet aan!

Gelukkig hoor ik nog steeds een uil in onze wei als ik even naar buiten ga. Er bestaat dus meer dan die routine! Hoewel, voor die uil is het misschien wel routine? Ik heb hem gisteren en eergisteren immers ook heel laat gehoord.