Ik maakte me zorgen om Eva deze avond

We gingen vandaag Elena, Matthias en Eva afhalen van school. Weer wilden ze alle drie tegelijk van alles vertellen waar ik niets van verstond omwille van het geroezemoes op de speelplaats. Later, in de auto, liet ik ze een voor een vertellen... maar Eva viel bijna in slaap vlak voor we "thuis" aankwamen.

Nadat de kindjes een snel vieruurtje hadden genuttigd, was het tijd om Elena naar de dansles te brengen. Matthias en Eva gingen mee. Deze keer viel Eva echt in slaap en we moesten haar wakker maken toen we aan de dansschool aankwamen, wat ze helemaal niet prettig vond.

Toch heeft ze, samen met Matthias, gretig gekeken naar de dansende meisjes en daarna, met Roger, Matthias en mij enthousiast "Uno" gespeeld.

Na de les reden we terug naar huis en weer viel ze bijna in slaap onderweg.

Thuis was ze hangerig en ze wilde niets eten van het bord dat ik voor haar had klaargemaakt. Ze begon te roepen en te tieren. Ik zei haar dat ik geen tierende kinderen aan tafel wilde en dat ze beter wat zou rusten op de sofa (omdat ik toch al vermoedde dat ze gewoon doodmoe was).

Daar bleef ze roepen en tieren, weigerde ze te komen eten de paar keren dat ik het haar vroeg maar uiteindelijk viel ze heel plotseling in slaap op die sofa.
Roger legde haar in een iets meer comfortabele houding en wij aten verder.

Toen haar papa aankwam (dochterlief was gaan lesgeven) sliep ze nog steeds. Hij probeerde haar wakker te maken maar dat lukte niet goed (en toen ze eindelijk wakker was, begon ze weer te roepen). We vonden ook dat ze warm aanvoelde... En we vermoedden dus dat ze koorts had.

Maar... Roger en ik moesten absoluut naar huis. Ik bleek immers Rogers medicijnen te zijn vergeten! Schoonzoon verzekerde ons dat hij de situatie aankon.

Thuis aten we nog een bord soep en Roger slikte daarbij zijn medicamenten. Ik ruimde nog wat op, Roger vulde de vaatwasser maar ik bleef me zorgen maken: zou Eva ziek aan het worden zijn?
Tegenwoordig kan een kind immers nog moeilijk uitzieken, vermits beide ouders moeten werken.

Om 22 uur, vlak voor we naar nog een aflevering van Aspe zouden kijken, hield ik het niet meer uit en belde ik naar onze schoonzoon.

Eva had nog een hele poos geslapen en weigerde daarna nog eens haar spaghetti met pesto maar had wel een paar "platte kaasjes" gegeten. Ze had helemaal geen koorts en was weer de lieve, lachende Eva toen schoonzoon haar naar bed bracht.

Dus was dat meisje waarschijnlijk inderdaad gewoon doodmoe!
En Roger en ik verhuisden met een gerust gemoed naar onze "bibliotheek"!

Eigen foto