Binnenkort geven dochterlief en schoonzoon een feestje voor de verjaardagen van Elena (8 jaar op 14/1), Matthias (6 jaar op 20/1) en Eva (3 jaar sinds 3/12). Onze geschenken heb ik al gekocht maar mijn (oude: 88 jaar in mei) moeder Nany had me gevraagd voor haar geschenken te zorgen.
Dus reden we naar de Action waar we rondliepen tussen de speelgoedrekken (ik shop over het algemeen niet graag maar tussen speelgoed rondlopen vind ik wel leuk). We vonden er na een poosje wat we zochten.
In het naar huis rijden stelde Roger voor naar een Hubo te gaan en daar te kijken naar petroleumkacheltjes. Al staat dat soort winkels me minder aan (hoewel ik in zulke winkels, voor het internettijdperk, soms op zoek ging naar de vertaling van sommige termen!) stemde ik toe. Zo zouden we nog een beetje bewegen (het regende weer).
In Antwerpen hadden we geen centrale verwarming en verwarmden we ons immense huis met een centrale houtkachel in de heel grote living met open keuken, op gas in de badkamer en met een petroleumkacheltje in de studeerkamer. De slaapkamers, het atelier van Roger en de speelkamer werden niet verwarmd. Voor de meer dan 100 vierkante meter speelkamerruimte betekende dat trouwens in de winter dat de kinderen zich even warm moesten kleden als om buiten te gaan.
Toen we naar hier verhuisden, hadden we nog wat petroleum over die we uiteraard meebrachten. Maar ons heel oude kacheltje heeft het ondertussen begeven... en daarbij, hier hebben we centrale verwarming (niet in het begin, toen gebruikten we nog kachels).
Met de tijd werd gas en elektriciteit vreselijk duur en Roger heeft pas bedacht dat we met een relatief goedkoop petroleumkachel onze petroleum verder kunnen gebruiken.
In die "doe het zelf-winkel" (Hubo dus) liepen we ook een hele tijd rond voor we de niet te dure kacheltjes vonden. Uiteindelijk hebben we er toch nog geen gekocht omdat we niet wisten of onze petroleum niet te oud of te onzuiver is. Maar hoe moet je dat nagaan? Een verkoper legde ons dat uit en dat heeft Roger dan ook gedaan deze avond.
Maar daarvoor stelde Roger weer voor langs de Kringwinkel te rijden. Weer stemde ik toe - hoewel ik thuis nog een beetje werk had - omdat hij daar nog even zou rondlopen in plaats van aan zijn pc te zitten.
Deze keer hebben we niets gekocht. O, sorry, ik lieg: Roger kocht er twee lepels van het "Belgisch leger". Hoeveel heeft hij er al wel? Volgens mij veel te veel: telkens als we mensen op bezoek krijgen moet ik zoeken naar gewone lepels tussen al onze "legerlepels"! Maar kom, als hij dat zo belangrijk vindt!
Uiteindelijk reden we naar huis (en het regende weer) waar ik de geschenken van Nany voor haar achterkleinkinderen inpakte (en daar ben ik vreselijk onhandig in) en zorgde voor het avondeten (groentesoep gevolgd door spek en gebakken eigen appeltjes).
Terwijl de soep opstond, beantwoordde ik een paar mails... en ondertussen bleek Roger de test op onze petroleum uitgevoerd te hebben (volgens mij is die petroleum oké) en een paar petroleumlampen aangestoken te hebben.
 |
| Eigen foto |
Maar... wat ik me niet herinnerde, is dat die ook verwarmen! Op nog geen uur tijd steeg de temperatuur hier enkele graden.
Na ons avondmaal en nog een uurtje lectuur op papier voor mij (ik ben nu "Aimez-vous Brahms" van Françoise Sagan aan het lezen) keken we in de "bibliotheek" naar nog een aflevering van Aspe. De petroleumlampen namen we gewoon mee en ook daar had ik heel snel geen plaid meer nodig.
Ik stelde Roger voor die lampen opnieuw aan te steken als we bezoek krijgen of bij een feestje (alleen moeten ze wel hoog genoeg staan als de kleinkinderen hier zijn zodat ze niet kunnen omgestoten worden).
'Oké, als jij ze onderhoudt,' antwoordde hij me.
Oei, nee, niet nog meer huishoudtaken voor mij!
Hoewel, het zorgt voor zo'n gezelligheid!
Elena, ik zou soms ook heel graag een prinses zijn!😊
Geen opmerkingen:
Een reactie posten