Weer zo'n zalige, rustige dag

Weer zo'n rustige dag!

Veel gelezen, veel gekeken (onder andere naar nog een Aspe-aflevering samen met Roger deze avond).
Eigenlijk zijn die ontgoochelend eens je serieus over het verhaal begint na te denken... en ja, zelfs over het verhaal van gisteren hadden we die bedenking terwijl we er even over napraatten nadat ik vorige post had geschreven. Als je een beetje begint na te denken, kun je bijna overal een speld tussen krijgen!

Overdag keek ik onder andere naar dit (en deze keer is het in het Nederlands - en het Engels). Deze geneesheer vergelijkt dan weer ons brein met een televisietoestel dat (delen van?) een op zichzelf bestaand bewustzijn kan opvangen.

Ook onder andere dit gelezen. Sorry, dit is weer in het Frans! Maar (ik vertaal straks het voornaamste deel eruit), het gaat weer in de richting van wat dokter Verburgh vertelde in zijn boek:

"Gedurende 50 jaar werd vet foutief beschuldigd: geschiedenis en gevolgen van een verkeerde diagnose.
De boodschap die door de gezondheidsautoriteiten en in advertenties wordt verkondigd, is duidelijk:
voor uw gezondheid, eet minder vet, zoet en zout. Maar geen enkele studie heeft aangetoond dat het drastisch verminderen van vet gewicht doet verliezen. Integendeel: hoe minder vet de Fransen eten, hoe dikker ze worden.

Omega-6 en Omega-3
Dr. Lundell beschuldigt niet alleen geraffineerde koolhydraten, maar ook het gebrek aan evenwicht tussen de inname van omega-6 en omega-3 vetzuren in de moderne voeding. Te veel omega-6 - zoals Westerlingen consumeren met zonnebloem-, druivenpit-, saffloer- en maïsolie, die massaal gebruikt worden omdat ze goedkoop zijn - veroorzaakt ontstekingen. 

De ideale omega-6/omega-3-verhouding in de voeding zou ongeveer 3 op 1 moeten zijn, terwijl het nu over een verhouding 15 of zelfs 30 op 1 gaat."

En, nogmaals, volgens Verburgh, mijn "goeroe", zoals Roger hem noemt, en deze dokter, zijn die ontstekingen de oorzaak van bloedstolsels, niet de cholesterol op zich.

Ik heb ook gezorgd voor de kaft van de volgende Limburgse monografie maar eigenaardig genoeg heb ik nog geen antwoord gekregen van Jan Gerits nadat ik hem de opgemaakte tekst mailde.

Uiteraard heb ik ook nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetypt... en nu ga ik nog even enkele mails beantwoorden.
Wat een zalige dag!