Ik bleek deze ochtend toch geen verkoudheid te hebben. Waarschijnlijk was ik dus gewoon vreselijk moe gisteren avond.
Vandaag was daarom maar een luie dag. Enkele boodschappen, enkele telefoontjes, en zelfs geen wandeling (het regende bijna constant).
Eén telefoontje werkte echt op m’n zenuwen: het ging alleen over shoppen, de juiste kleren kiezen voor een bepaalde gelegenheid, feestjes, etentjes, andere futiliteiten enzovoort. Ik had echt “goesting” om de oude vrouw aan de andere kant van de lijn te antwoorden: ‘Denk toch ook eens aan jouw ziel!’.
Nu ja, als zij er niet wil aan denken, of, misschien, denkt zoals zovelen, dat die ziel niet bestaat, waarom dan inderdaad nog moeite doen buiten het zoeken naar “plezier”?
Maar… Zelfs dan. Ik weet dat ik geen “normale” vrouw ben maar ik begrijp niet goed waarom shoppen “plezanter” is dan nadenken over onze conditie als mens…
Ik was dus lui (buiten enkele wasjes heb ik niet veel gedaan), maar ik las onder andere wel over dit boek dat ik zou willen kopen!
"shoppen, de juiste kleren kiezen voor een bepaalde gelegenheid, feestjes, etentjes" zijn misschien futiliteiten voor jou, maar niet voor iedereen. Ik krijg echt de indruk dat je je op een bepaalde manier beter voelt dan de "oude vrouw" waarover je spreekt, en dat je de dingen waar zij zich (op het moment van het telefoontje) mee bezighoudt als minderwaardig ziet aan je eigen interesses... Wat een pretentie! Wat dat dan nog te maken heeft met het feit of ze al dan niet aan haar "ziel" denkt (als die al zou bestaan), begrijp ik helemaal niet...
BeantwoordenVerwijderenIedereen doet voor mijn part wat hij wil en vindt belangrijk of niet wat hij wil! Maar ik ga bijvoorbeeld iemand van wie ik weet dat hij niet geïnteresseerd is in boeken, niet aan telefoon een half uur of langer onderhouden over mijn lectuur of hem proberen te overtuigen dat lezen belangrijk is.
VerwijderenEn ik wil dan weer liever niet horen dat zaken die ikzelf futiel vind (en dat is dus voor iedereen verschillend) eigenlijk belangrijk moeten zijn voor mij.
Vraagje: waarom teken je met "anoniem"? Ik vermoed omdat ik je ken! Kom dan eens uit je schulp? Het kan een interessante conversatie worden (via mailtjes)