Rustige zondag

Het regende pijpenstelen toen we opstonden: we wisten meteen dat we geen wandeling zouden maken vandaag.
Het werd dus een rustige zondag met veel lectuur en een telefoontje met Nany. Mijn vader - haar echtgenoot - is vandaag precies 40 jaar geleden overleden. Nany en ik stonden ook even stil bij het feit dat we sinds 1961 tot vorig jaar elke eerste zondag van september (met uitzondering van 5 september 1976, de dag na het overlijden van mijn vader), bijeenkwamen met Matadi-vrienden.

Ik ben aan het lezen in Inferno van Dan Brown (gekregen van vriendin Denise). Met gemengde gevoelens.
Het verhaal is ontzettend boeiend, je blijft inderdaad lezen. Maar ik mis iets. Geregeld denk ik bij mezelf 'dat heb je al gezegd'! Te weinig geschrapt?
De overvloedige uitleg en de uitgestalde eruditie vind ik er soms ook te veel aan. Op zich heel interessant, maar het onderbreekt het verhaal soms te lang (en niet met mooie, poëtische beschrijvingen, eerder met beschrijvingen die doen denken aan geschiedenisboeken of reisgidsen). Kortom, op gebied van stijl vind ik het boek niet echt geslaagd (ik weet het, dat is me al vaak "verweten": ik hecht evenveel belang aan de stijl als aan de inhoud).
Ook vind ik de inhoud soms een beetje te ongeloofwaardig, met hier en daar zelfs een deus ex machina. En ik ontwaar zelfs een soort plan in de constructie van het boek (maar om dat precies uit te leggen zou ik het een tweede keer moeten lezen), plan dat de auteur uiteraard voor zichzelf moest opstellen als hij dat gepuzzel op een leesbare manier wilde schrijven.

Omdat ik het eigenaardig vond dat ik zo "streng" ben voor een boek dat zoveel succes had, googelde ik even en warempel, op de eerste site die ik tegenkwam vond ik ongeveer dezelfde bezwaren: zie hier.

Lieve Denise, denk nu niet dat ik niet geniet van dat boek! Integendeel, ik ga seffens verder lezen, want echt, het leest als een trein. Een boek van Sylvie Germain bijvoorbeeld, leest niet als een trein! Dat lees je vooral voor de stijl.

In feite wilde ik vandaag ook voorstellen om even naar het Culturele Centrum van Hasselt te rijden. Ik dacht dat de KVLS daar elke eerste zondag van september deelnam aan een cultuurbeurs. Maar Boudewijn Knevels mailde me eergisteren dat die beurs gisteren plaatsvond (en toen waren wij in Tongeren).