Vandaag spraken we nog eens af met Zeger die ons zou rondleiden in Madrid. Hij is er de laatste jaren immers enkele keren naartoe gereisd terwijl het voor ons geleden was van, denk ik, 1984.
De plaza del Sol, de plaza Santa Ana, in de buurt waarvan Roger en ik logeerden in de jaren 70 van vorige eeuw, de drukke straatjes, de Retiro, met onder andere het Kristallen paleis, waar ik zo vaak naartoe trok vanuit het Prado in 1971, het Prado dat verhuisd bleek, de Plaza de España waar we zochten naar de plek waar morgen een bus op ons wacht om ons naar een bruiloft te brengen: allemaal goede herinneringen, al leek het me nu wel veel drukker dan toen. Als kers op de taart voerde Zeger ons naar een Egyptische tempel die ik helemaal niet kende. En op het plein daarvan keken we naar een prachtige zonsondergang. Alleen keken ontzettend veel mensen mee met ons.
Tussendoor uiteraard de nodige terrasjes voor een drankje, een hapje en een etentje. En die haltes had ik nodig: ik had fel pijn aan mijn voeten die tevergeefs probeerden het snelle ritme van Zeger (die mij mijn "slenteren" durfde te verwijten!) en Roger te volgen.
Madrid is een prachtige stad, inderdaad. Maar o zo druk!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten