Een lach en een traan

Gisteren waren we uitgenodigd bij Seany. Ze had ontzettend lekker gekookt en wat allemaal! Ik vind koken geen straf, integendeel, maar een hele dag werken aan een diner is voor mij wel te veel. Zij had het gedaan: heel de zaterdag had ze eraan besteed! Chapeau, echt!

Eigen foto

We waren met z'n zessen en het was heel gezellig: heel lekker eten, heel lekkere wijn, veel gelachen, herinneringen opgehaald, over onze lectuur gesproken, enzovoort.

En dan deze ochtend: in een bomvolle kerk namen we afscheid van Tony. Zo triest!