Stille zondag

We hebben vandaag, denk ik, geen tien zinnen uitgewisseld, Roger en ik.
Nee, uiteraard zijn we niet boos op elkaar: we zijn gewoon geen praters en als er niets te zeggen valt, zeggen we ook niets.
Nany zou dat niet begrijpen, vrees ik!

We hebben niet gewandeld (het regende praktisch de hele dag), wel (een beetje en oppervlakkig) schoongemaakt, ik heb twee keer pompoensoep bereid voor het kerstfeest (mét en zonder balletjes), ik heb veel gelezen, een poos over en weer gemaild met zus Bie (omdat we gisteren toch niet voldoende met elkaar konden praten), ik heb enkele andere mensen beantwoord in een mail, ik heb gekookt (heel weinig: van restjes groenten en "speltrijst" - in feite graankorrels - maakte ik een heel lekkere* soep en daarna aten we de rest van gisteren die Nany ons had meegegeven), ik heb meer dan een half uur aan telefoon gehangen met Nany en ik heb - op het randje van boos zijnde - Hendrik in een mail gevraagd hoe laat precies we hem en Debby binnenkort moeten afhalen aan een bepaald station.

Ik had het hem al drie keer gevraagd maar kreeg nooit antwoord. Het antwoord dat ik vandaag eindelijk kreeg was ook niet echt bevredigend: in feite weet ik nog steeds niet hoe laat precies we afspreken!
Debby, als je dit leest, zeg eens tegen jouw lief - zijnde mijn zoon - dat hij wat vaker en sneller  antwoordt op mijn vragen! Ik wil niet zijn tijd inpalmen door te chatten of zo, ik wil gewoon goede afspraken maken! Want zelf heb ik het ook meestal heel druk!

En dan, aan het einde van deze toch vrij rustige en stille zondag, stelt Roger me voor dit te lezen. In feite wist ik al lang dat kranten meewerken aan die "ontkenning"... maar wat maakt me dat boos!

* Die "speltrijst" had ik al een paar keer proberen te gebruiken maar telkens vond ik de bereiding te lang duren. Deze keer heb ik voldoende geduld gehad en het resultaat, na drie kwartier sudderen tegen het kookpunt aan, was echt lekker!