Oudjes-reünie

Hendrik werd vandaag 42 jaar! Dat begint al te tellen, jongen! 😉
Nee, we hebben het niet gevierd (ik heb hem wel even gebeld): hij en Debby hebben genoten van een weekendje onder elkaar.

Voor ons was het ook een heel aangenaam weekend. Gewandeld (in Borgloon, en deze keer nogal lang), gelezen, genoten van het mooie weer enzovoort maar vooral...

Een ontmoeting met mijn oom Gusty (jongste broer van mijn vader zaliger) en zijn dochter Chantal. Bij Nany, in aanwezigheid van zus Bie, broertje en schoonzusje.

"Oncle" Gusty is 88 jaar geworden in maart. Hij is dus 2 maand ouder dan Nany en dat merk je: hij geraakte de trappen naar mijn moeders flat niet meer op.
We gingen dus maar samen iets drinken en daarna eten (heel lekker en niet te duur) in brasserie Vijverhof. Onze oom ziet niet meer goed, hoort niet meer goed en stappen of lang op een stoel zitten zijn voor hem ook al serieuze uitdagingen. Nany is onlangs over een vloerkleed gestruikeld in haar flat (broertje beloofde binnenkort al haar vloerkleden weg te doen), is weer gevallen en heeft deze keer haar oog en haar been bezeerd.
En nicht Chantal (59 jaar volgende week) is zo goed als doof (maar wat een praktische - wel heel dure - toestellen bestaan er tegenwoordig: ongelooflijk hoezeer zij daardoor geholpen wordt).
Roger, zus en ik behoren ook al tot de categorie "ouderen", enkel broertje en zijn vrouw ontsnappen er voorlopig nog aan.

Het werd dus eigenlijk een "oudjes"-reünie.
Veel gesproken over vroeger en over onze overledenen (Gusty heeft zijn vrouw verloren toen Chantal 13 maanden oud was en is de enige nog in leven van de kinderen van mijn grootouders van vaderskant, Bie treurt nog steeds om het plotse verlies van haar echtgenoot vorig jaar, mama sprak over haar broer, mijn "Nononc", die overmorgen al een jaar geleden van ons heen ging, en Chantal vertelde hoe ze enkele jaren geleden het overlijden van haar dochter van een jaar of 16 verwerkte).
Maar er werden ook blije herinneringen opgehaald zodat het uiteindelijk toch nog een heel blij weerzien werd.

Toen we deze middag naar het Antwerpse reden, was het echt te doen op de E 313... maar in het terug naar huis rijden hebben we er meer dan 2 uur over gedaan!