Er kon echt niemand meer bij in onze leefkeuken gisteren! Nu, als Anny nog leefde, dan hadden we wel een heel klein plekje voor haar gevonden… Ze wilde immers zo graag ook komen!
Het was dus heel krap in onze keuken met onze acht (met ons twee maakt dat dus 10 disgenoten) gasten uit Leuven. Maar wel heel gezellig.
Ik had gezorgd voor een eenvoudig etentje.
Hoewel het de hele ochtend had geregend, werd het na het eten droog en konden we een vrij lange wandeling maken, weliswaar door de modder (en wat was ik blij, toen we later met onze schoenen vol slijk thuiskwamen, dat ik eergisteren niet té grondig had schoongemaakt!
Het ging er gezellig en vaak heel vrolijk aan toe. Er werden herinneringen opgehaald aan onze boeiende jeugd, aan onze vele overgegane vrienden, bijgepraat, en heel veel gelachen. Zeer aangename dag dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten